Stef Bos: "Ik heb de tekst van Papa een beetje aangepast"

In 'Vragen Staat Vrij' mag je een vriend van de show het hemd van het lijf vragen. Op vaderdag kan dat niemand anders zijn dan Stef Bos.

Waar schreef je Papa?
In Veenendal, mijn vader vertelde dat er een melanoom gevonden was in zijn rug. Ik dacht ik ga mijn vader niet zo lang meer kennen. Ik heb in de trein die tekst zitten schrijven, want ik moest iets tegen hem zeggen. Zomaar op een zondag.

Wat voor vader had je?
Hij was heel betrouwbaar, een integere, gelovige man. Hij legde het nooit op je, maar wilde wel weten waar je voor stond. Ik had altijd hele fijne gesprekken met hem.

Wat is persoonlijk een waardevol nummer voor jou?
Here Comes The Sun! Mooi voor je begrafenis, er gaat een soort licht aan. Voor veel mensen is Papa ook zo'n liedje. Dat heeft zijn weg gevonden omdat het een verbindend liedje is, het is conflictueus. De wedstrijd vind ik ook een fantastisch nummer. Hoe ouder ik word, hoe meer betekenis het krijgt.

Je zingt in Papa 'we komen elkaar nooit meer tegen', geloof jij ergens in?
Vandaag zong ik het nog, en ik heb het een beetje aangepast in 'misschien komen we elkaar na de dood weer tegen'. Als ik zing stop ik ook even en dan vertel ik er iets bij. Op het moment dat we van God afscheid namen, zei ik we zijn niet thuis. Maar het gevoel uit je jeugd blijft altijd. Als ik kijk naar de open lucht, de wolken, dan moet er meer zijn tussen hemel en aarde.
 
Denk je ooit aan stoppen met zingen?
Nee, spelen is wel een dingetje. Ik ga ook veel andere dingen doen. Schrijven, muziek, tot het einde wil ik zingen. Want wat is dan de rest geweest?