Country Roads: Glen Campbell
- Fragmenten
- Country Roads: Glen Campbell
Glen Travis Campbell (1936-2017) was een Amerikaans countryzanger en gitarist.
Glen Campbell was nummer zeven van twaalf kinderen in een arme boerenfamilie in Billstown nabij Delight in Arkansas. Op zijn vierde gaf zijn oom Boo hem een gitaar en bracht hem de eerste kneepjes bij. Toen hij zes was trad hij op voor lokale radiostations. De techniek leerde hij zichzelf. Zijn voorbeeld was Django Reinhardt.
Op zijn veertiende ging hij van school. Hij werkte enige tijd bij een benzinestation, maar de muziek trok meer en hij ging optreden waar het maar kon. In 1954, het jaar waarin hij als 17-jarige het eerste van zijn vier huwelijken sloot, verhuisde hij naar Albuquerque in New Mexico en werd lid van de band van zijn oom, Dick Bills and the Sandia Mountain Boys. Vier jaar later richtte hij zijn eigen groep op, de Western Wranglers.
Na zijn verhuizing naar Los Angeles in 1960 verwierf hij een grote reputatie als sessiemuzikant en maakte deel uit van de fameuze 'Wrecking Crew' die gedurende decennia verantwoordelijk waren voor de instrumentale invulling van een eindeloze reeks wereldhits van diverse artiesten. Naast gitarist Campbell behoorden ook drummer Hal Blaine en pianist Leon Russell tot deze groep. Ze zijn te horen op albums van onder anderen Bobby Darin, Ricky Nelson, The Monkees (onder meer in I'm A Believer), Elvis Presley, Frank Sinatra, Dean Martin, The Righteous Brothers (in You've Lost That Lovin' Feelin') en The Mamas and the Papas. Ze vervingen bijvoorbeeld The Beach Boys instrumentaal, onder meer op hun single Good Vibrations. Ook maakte Campbell als zanger deel uit van The Beach Boys toen Brian Wilson zich van het podium had teruggetrokken, tijdens de tournee van 1964 en de opnames van hun album Pet Sounds.
Campbell was in de jaren zestig en zeventig een van de populairste Amerikaanse zangers, met liedjes als Wichita Lineman, Galveston en By The Time I Get To Phoenix, die door Jimmy Webb geschreven waren. Hij schreef geschiedenis door in 1967 in twee categorieën een Grammy Award te winnen, zowel voor beste country-single (met het nummer Gentle On My Mind) als voor beste popsingle (met By The Time I Get To Phoenix). In totaal ontving hij tien Grammy's, was hij voor elf genomineerd en kreeg hij ook tien Academy of Country Music Awards.
In 1968 nam hij met Bobbie Gentry het album Bobbie Gentry and Glen Campbell op. Er werden ook drie singles van dit duo uitgebracht. Een van zijn grootste hits, ook in Nederland en België, was in 1975 zijn coverversie van Rhinestone Cowboy van Larry Weiss, waarmee hij 23 weken in de Billboard Hot 100 stond, twee weken op de eerste plaats en negen weken in de top 10.
Eind 2010 werd de ziekte van Alzheimer bij hem vastgesteld. Hij ging in juni 2011 op een afscheidstournee die tot 2013 duurde. Campbell overleed op 81-jarige leeftijd.