In Brooklyn, New York geboren songwriter die met Doc Pomus verantwoordelijk is voor een groot aantal popklassiekers. Mort Shuman heeft als zanger ook een klassieker op zijn naam staan: ‘Le Lac Majeure’.
Shuman ontmoet begin jaren ’50 als tiener de 15 jaar oudere songwriter Doc Pomus. De samenwerking blijkt zeer vruchtbaar te zijn en aan het eind van dat decennium worden zij gecontracteerd door muziekuitgever Hill & Range Songs. Vanaf dan gaat het hard.
Elvis
Voor Elvis Presley schrijven zij onder meer ‘Surrender’, ‘Viva Las Vegas’ en ‘Little Sister’; voor Andy Williams ‘Can’t Get Used to Losing You’; voor Dion ‘Teenager In Love’ en voor The Drifters ‘Save The Last Dance for Me’ en ‘Sweets For My Sweet’. Brel
Halverwege de jaren ’60 besluit Shuman te gaan reizen en belandt hij in Londen waar hij hits schrijft voor o.a. The Hollies (’Here I Go Again’). In Parijs maakt hij kennis met het werk van Jacques Brel. Hij vertaalt een aantal nummers en schrijft er een musical omheen die een enorm succes wordt in New York. De David Bowie-uitvoering van ‘Amsterdam’ is de versie die Shuman schreef voor deze musical. Parijs
Mort Shuman gaat in Parijs wonen en vertolkt nu zelf zijn nieuwe, eigen songs. Ook in Frankrijk is hij opvallend succesvol. Zijn grootste hit is ‘Le Lac Majeure’. Na 15 mooie jaren in Frankrijk, waar hij ook veel filmmuziek schrijft, verhuist hij weer naar Londen. Shuman blijft productief en werkt in 1991 aan de musical Save The Last Dance For Me als hij in november komt te overlijden aan de gevolgen van kanker.