Pink Floyd - Biografie

Het verhaal van Pink Floyd begint op een Londense school waar Roger Waters, Richard Wright en Nick Mason architectuur studeren en een gezamenlijke passie voor muziek hebben. De jongens besluiten met drie anderen (Clive Metcalf, Juliette Gale en Keith Noble) een band op te richten. De naam verandert van Sigma 6 in The T-Set in The Screaming Abdabs. In 1964 verlaten Metcalf, Noble en Gale de band en gitarist Bob Close en gitarist/zanger Roger 'Syd' Barrett versterken de band. 

Blues helden

Het repertoire bestaat op dat moment uit rhythm and blues met Bo Diddley als grote inspiratiebron. De bandnaam wordt Pink Floyd, een combinatie van de voornamen van twee oude blues-helden, Pink Anderson en Floyd Council. 

Psychedelisch

Syd Barrett is in de begindagen de gezichtsbepaler en drijvende kracht van de band. Hij schrijft visionaire, surrealistische teksten zoals de beide vroege hitsingles ‘Arnold Layne’ en ‘See Emily Play’ en het materiaal voor de debuut elpee The Piper At The Gates Of Dawn. Syds overmatig gebruik van drugs is van grote invloed op de muziek en maakt van Pink Floyd de eerste psychedelische rockgroep. 

Gilmour

Maar zijn drugsproblemen leiden tot grote problemen in de groep. Hij verlaat Pink Floyd in 1968 en wordt vervangen door David Gilmour. De creatieve leidersrol wordt na Syd uiteindelijk overgenomen door Roger Waters die hun psychedelische rockachtergrond verder uitbouwt. Pink Floyd brengt achtereenvolgens de volgende albums uit: de filmsoundtrack More (1969), Ummagumma (1969), Atom Heart Mother (1970). 

Supergroep

In 1970 is Pink Floyd een ware supergroep, goed voor een miljoenenoplage en uitverkochte tournees met grote spectaculaire lichtshows. Het hoogtepunt komt met het album The Dark Side Of The Moon (1973), het meest succesvolle Floyd-album uit de historie van de groep en een van de best verkochte rockalbums aller tijden. 

Inspiratie

De opvolger komt in 1975 Wish You Were Here gevolgd door het album Animals, gedeeltelijk geïnspireerd door het boek Animal Farm van George Orwell. Ondanks het succes van Pink Floyd zijn de groepsleden ook met soloprojecten bezig en er verschijnen albums van Gilmour, Wright en Mason. Roger Waters is intussen bezig met het conceptalbum The Wall waarvan de single ‘Another Brick In The Wall’ wereldwijd een grote hit wordt. In de jaren '80-'81 trekt de groep met haar spectaculaire Wall-show door de wereld. Een huizenhoge muur als decor op het podium met veel special effecten maakt dat in Nederland de show niet te zien is, geen concertzaal is groot genoeg. 

Vervreemding

Na deze enorme succesvolle periode gaat het minder in de band. Zanger-gitarist-bandleider Roger Waters en de rest van de groep raken van elkaar vervreemd en ten tijde van de opname voor The Final Cut zijn de voortekenen van een breuk in de band zichtbaar. Roger Waters stapt niet lang na de relase van de plaat uit de band waarna de groep min of meer wordt ontbonden. Waters maakt in 1984 een redelijk succesvol solo-album The Pros And Cons Of Hitch Hiking. Waters vervolgt met onder andere de tekenfilmsoundtrack When The Wind Blows (1986). Gilmore richt zich op sessiewerk voor o.a. Bryan Ferry, Supertramp en  Joan Armatrading.

Spektakel

In het najaar van 1986 wordt bekend dat de heren Gilmour, Wright en Mason weer onder de naam Pink Floyd gaan optreden. Waters spant een rechtzaak tegen zijn ex-bandleden aan om deze reunie tegen te gaan. Maar zijn protest heeft geen effect want in 1987 verschijnt het album A Momentary Lapse Of Reason, zonder Roger Waters dus. De hierop volgende toernee gaat de geschiedenisboeken in als een van de meest indrukwekkende live-spektakels aller tijden. 

Muur

Maar Roger Waters zit ook niet stil, nadat de Berlijnse muur voor de ogen van de wereld tegen de vlakte gaat, vindt Waters de tijd rijp voor een hernieuwde uitvoering van The Wall. Hij bedenkt een show met een gigantische piepschuimen muur die in juli 1990 live per satelliet over de hele wereld te zien is. Artiesten als Van Morrison, Sinéad O'Connor, Joni Mitchell en Marianne Faithfull doen ook mee maar ondanks alle inspanning wordt de show niet het succes waarop Waters hoopt en revancheert zich vervolgens met het album Amused To Death (1992). 

Terugkeer

In 1993 komt wederom een album uit van de leden van Pink Floyd,The Division Bell, dat wederom de platina-status haalt. En de band trekt wederom van stadion naar stadion om concerten te geven, om af te sluiten met de live-dubbel-CD P.U.L.S.E. (1995). Hierna lijkt het verhaal van Pink Floyd voorgoed afgesloten te zijn, Waters en Gilmour vervolgen beide hun solo-loopbaan.

De dubbelaar en verzamelaar Echoes ligt in 2002 in de winkels. In 2005 komt de band eenmalig bij elkaar voor een speciale reden: Live 8. De door Bob Geldof georganiseerde reeks benefietconcerten om aandacht te vragen voor de armoede in Afrika inspireert Pink Floyd om weer samen een podium te delen.

In 2008 overlijdt toetsenist Richard Wright aan de gevolgen van kanker.  In 2011 wordt een verrassend optreden gegeven: Gilmour en Mason stappen tijdens Waters' The Wall concert in Londen nog eens met hem op het podium, voor misschien wel de laatste Pink Floyd reunie. 

The Endless River

In de zomer van 2014 wordt bekendgemaakt dat naast een re-release van The Division Bell ook een nieuw album uit gaat komen: The Endless River is het eerste wapenfeit in ruim twintig jaar, en wordt als ode aan Richard Wright gepresenteerd.