Zij kwam op de aarde als Umpeylia Marsema Balinton maar werd omgedoopt door niemand minder dan de R&B Tycoon Johnny Otis. Hij noemde haar "Little Miss Sugar Pie" in 1955, en niet omdat ze zoveel van snoep hield of zo graag taart bakte.
De ontdekking van haar talent
"In de studio zei hij steeds Sugar Pie tegen me," herinnert DeSanto zich in een interview, "Want ik was zo klein. Ik had schoenmaatje 3 en ik woog ongeveer 85 pond. Ik was piepklein." Ze is inderdaad een onderdeurtje, maar dat zijn haar talent en stem zeker niet. Hoewel ze altijd wordt ingedeeld in de categorie der blueszangeressen, komt ze heel goed uit de voeten met soul repertoire en is ook een overtuigende jazzvocaliste. Dat zou voor de meeste zangeressen genoeg zijn voor een gegarandeerd succes, maar DeSanto is ook nog eens een hilarische comedienne, een adembenemende danseres en een gewldige en zeer originele liedjesschrijfster. Haar composities zijn op plaat gezet door Fontella Bass, Billy Stewart, Little Milton, Bobby McClure, Minnie Riperton, Jesse James, dee Dells, en de Whispers.Op het podium
Otis zag haar optreden in het Ellis Theater, de zaal die voor haar voelt als de geboortegrond van haar muzikale stijl. Otis kwam even langs voor een van de talentenjachten die er georganiseerd werden en zag DeSanto met de eerste prijs vertrekken. Hij bood haar onmiddelijk een contract om in Los Angeles haar allereerste plaat te maken. Vanaf de late '50er jaren stond ze regelmatig in rhythm & blues tempels als de Apollo in New York, de Regal in Chicago, en de Howard in Washington, D.C. In het Apollo-theater maakte ze grote indruk op de "Godfather of Soul," James Brown, die haar twee jaar lang meenam als voorprogramma van zijn show.In de studio en verder
In 1964 was DeSanto de enige vrouwelijke artiest die meereisde met het American Folk Blues Festival. Een serie concerten waarvan een blues fan alleen al het programmaboekje zou opeten: Willie Dixon, Sleepy John Estes, Clifton James, Sunnyland Slim, Hubert Sumlin, Lightnin' Hopkins, en Sonny Boy Williamson II a.k.a. Rice Miller. Ze heeft meer dan 100 songs geschreven en doet het liefst eigen repertoire. Op een serie van vier uitstekende CDs op het Jasman label, staan maar twee nummers een ander. "Classic Sugar Pie", dat uitkwam in 1997, was de eerste live LP van deze artiest die altijd meer in theaters dan in studios te vinden is. Met deze opname kun je horen dat de stijgende leeftijd haar niet weerhoudt van verder groeien: ze breidt uit naar de country & western.