gevonden: vriendin Tony Beijerbacht

In de de archieven vinden wij een Antoinette Johanna Beijerbacht uit Amsterdam, geboren in 1950. De Zoekbrigade ontdekt dat deze Beijerbacht is getrouwd met een meneer Rottschafer. We worden getipt naar Amsterdam, waar ze nog steeds zou wonen. Daar krijgen we eerst haar man te spreken. Die geeft zijn vrouw Tonny aan de lijn, die meteen enthousiast opveert: “Word ik gezocht? Door Maria? Wat leuk!” Ze komt als verrassing voor Maria aan de lijn: “Hey Maria, hoe is het met jou!” Tonny vertelt dat ze meer dan 50 jaar getrouwd is met haar man. Het vriendje van destijds, met wie ze dus nog altijd samen is. Ze kregen destijds samen een dochter en kort daarna zelfs nog een. Maria is blij om te horen dat het Tonny zo goed is gegaan. Binnenkort gaan ze elkaar ontmoeten!

Het verhaal
Maria zit eind jaren 60 samen met Tony op de St. Jozef mulo in Amsterdam aan de Lauriergracht. Ze raken goed bevriend. Iedere ochtend fietst Maria langs Tony’s huis om haar op te halen voor school. Ook na school is ze regelmatig bij Tony te vinden. De vriendschap duurt ongeveer vier jaar, totdat Tony op 16-jarige leeftijd zwanger raakt van haar vriendje: “Veel vriendinnen hebben haar toen laten vallen, want zwanger zijn op je zestiende was toen natuurlijk een groot taboe. Tony was dus best alleen. Maar ik heb haar altijd gesteund, want dat is wat je doet als vriendin vind ik.”

Tony gaat van school en heeft ook nooit eindexamen gedaan. Ze besluit met haar vriend te trouwen. Maria wordt uitgenodigd voor de bruiloft, maar kan er helaas niet bij zijn omdat ze dan in Friesland zit. “Ik heb haar nog wel een kaartje gestuurd met tien gulden erin, dat kan ik me nog goed herinneren.” Helaas krijgt Maria nooit antwoord en omdat ze de uitnodiging voor de bruiloft kwijtraakt, weet ze het nieuwe adres van Tony niet.

Al een tijdje loopt Maria met het idee om Tony op te sporen: “Het is toen zo hectisch verlopen met de bruiloft en het kind, dat ik erg benieuwd ben of ze goed terecht is gekomen. Zou ze nog bij diezelfde man zijn? Hoe is de rest van haar leven verlopen? Ik zou het haar graag eens vragen.”