Gevonden: Fikret en rest van zijn Turkse familie

Wij kregen reactie van een Ebru: “Ik ben de kleindochter van de persoon op de foto van dhr. Ismet Derin. Fikret is mijn vader. Helaas is mijn opa overleden, maar mijn vader Fikret wil heel graag nog langsgaan bij de dame in kwestie!” We bellen haar op en dan vertelt Ebru dat haar vader Fikret zich alles nog kan herinneren van die tijd. De hele Turkse familie is nu nieuwsgierig geworden naar Dineke en haar oudere zus. “We willen hen allebei dolgraag ontmoeten en alle spulletjes van toen weer in ontvangst nemen. Mijn vader kan niet wachten om hen op te zoeken!” Dineke maakt spoedig een afspraak met de hele familie en brengt dan verslag uit aan ons… “Misschien ga ik wel met ze buikdansen op de muziek van toen!”

Dineke is de inboedel van haar zus aan het opruimen. Zus Alie de Niet is 85 en woont sinds vorig jaar in een verzorgingstehuis. Dineke vindt tussen de spullen twee foto's van een Turks gezin dat begin jaren 70 bij Alie en haar man Joop in huis heeft gewoond.
Het gaat om Milahat en Diren/Deren Ögelik, hun zoontje Fikret en hun dochtertje Hatice. Diren werkte - net als Joop - bij ijzerfabriek Vulcania in Vaassen.

Het gezin woont aanvankelijk in bij een familie. Alie trekt zich hun lot aan: "Dat gezinnetje heeft toch helemaal geen privacy". Met instemming van haar man Joop, biedt Alie hun twee kamers aan in hun huis aan de Bothastraat. Alie kookt voor ze, maar als ze vraagt of Milahat het lekker vindt, krijgt ze al antwoord: "Wanneer ik honger, ik kan wel weten". Daarna krijgt ze les in Turks koken van Milahat en pikt Alie Turkse woorden op. Na een paar maanden krijgen Milahat en Diren een huis in Wapenveld.

Hoe de vriendschap daarna is verlopen, kan Dineke haar zus niet meer vragen. Wat rest zijn twee fotootjes. Op één foto staat Diren in pyama bij een ziekenhuisbed. Op de andere foto zit het gezin op een bank. Dineke heeft ook een EP gevonden met Turkse muziek en ook een (cassette)bandje met buikdansles. Ze wil de foto's en spullen graag aan Fikret geven.