goede vriend Rob Koning

Marianne is zestien jaar wanneer ze haar goede vriend Rob Koning leert kennen. Ze doet dan vakantiewerk bij het epileptisch centrum in Haarlem. Rob werkt er ook in de vakanties en al snel raken ze bevriend. Rob is lange jongen met donkerblond haar en bruine ogen en hij is erg reislustig: al op jonge leeftijd maakt hij flinke reizen naar India, Pakistan en Afghanistan. Marianne is er van onder de indruk, want zij voelt zich persoonlijk juist niet geboeid door die landen.

De vriendschap bloeit op in 1973 en houdt een paar jaar stand. In die jaren spreken ze vooral met elkaar af in Amsterdam, waar Marianne later studeert. De bezoekjes houden aan totdat Rob grote reisplannen maakt. Marianne en Rob gaan nog één keer samen naar Parijs en dat moet volgens Marianne het laatste geweest zijn wat ze samen hebben ondernomen. Marianne denkt dat ze zo’n twintig jaar was toen ze Rob voor het laatst zag. Daarna is het leven verder gegaan en hebben ze elkaars pad nooit weer gekruist! “Dat heb ik altijd jammer gevonden, want ik heb toch zo vaak aan hem gedacht!”

Marianne denkt dat Rob lang gereisd heeft in zijn leven, omdat hij daar toen al zo mee bezig was. Ze verwacht dat hij wel iets is gaan doen in de zorg. “Hij vond dat werk in het epilepsiecentrum ook heel leuk en hij was daar ook echt geknipt voor. Het zou me niet verbazen als hij psychiater is geworden of zo.”

Aanknopingspunten:
* Rob Koning, nu 62 jaar ongeveer
* werkte bij een groot epilepsiecentrum in Haarlem als vakantiekracht in 1973
* woonde met zijn ouders en een oudere broer Peter in Haarlem
* vader overleed al op jonge leeftijd op een oudejaarsavond
* Rob ging later op kamers wonen in Haarlem
* reisde al op jonge leeftijd naar India, Pakistan en Afhanistan