Vermoedelijke vader Robert of Nicolaas Veerman

Het nummer van Rudy Veerman, Yvonne's vermoedelijke halfbroer, wordt achterhaald. Yvonne gaat op zoek naar raakvlakken. En die hebben ze wel! "Ik was heel zenuwachtig, maar toen we uiteindelijk aan het bellen waren verdween dat als sneeuw voor de zon." Ze hopen dat ze daadwerkelijk halfbroer en -zus zijn. Als ze binnenkort de uitslag van de DNA-test hebben, dan bespreken ze die bij ons in de uitzending, met taart! Beluister de uitzending van 4 februari 2024 voor het volledige verhaal.

Het verhaal
Yvonne komt er op 44-jarige leeftijd achter dat haar opvoedvader niet haar biologische vader is. "Midden in de nacht belde mijn moeder me op en zei: 'Je vader is niet je vader en ook niet de opa van je kinderen'. Ik had toen geen contact met haar, dus ik vond het heel raar. Mijn vader was heel erg overstuur en zei toen dat hij altijd gezegd had dat hij voor mij zou gaan zorgen als zijn eigen kind. Hij gaf toen dus toe dat ik zijn kind niet was, maar dat drong niet helemaal tot mij door."

Yvonne's dochter zit niet stil en gaat langs bij haar oma. “Mijn moeder zei toen tegen haar dat ze dat alleen heeft gezegd om mij pijn te doen en dat het dus niet waar was..." Het verhaal blijft dus onzeker, totdat Yvonne's moeder overlijdt. “Ik kreeg een mailtje van een nicht waarin ze vroeg hoe het met mij ging. Ik zei dat het goed ging, maar dat ik ook nog met mijn moeders opmerking over mijn biologische vader zat. Mijn nicht heeft toen met haar man overlegd en mij verteld hoe het echt zit. Dat ik geen dochter ben van mijn ‘vader’ en dat de hele familie ervan wist. Dat was echt vreselijk, ook dat ik het nooit meer aan mijn moeder heb kunnen vragen."

Al in 2013 is Yvonne voor het eerst bij ons te gast. Ze heeft dan nog heel weinig informatie, ze weet zelfs geen naam van haar vader! "Ik ben toen afgegaan op verhalen van vriendinnen en familie van mijn moeder, maar ik kwam niet veel verder." Uiteindelijk biedt DNA de definitieve uitkomst. "Via een DNA-databank weet ik nu wie mijn grootouders geweest zijn. Zij kregen twee zoons, Robert en Nicolaas Veerman, dus een van hen zou dan mijn vader moeten zijn. Want DNA liegt niet, ik ben hoe dan ook een Veerman. Ik wil zo graag familie zien en spreken."