Verloren kind Frank Jonker

Helaas blijkt te kloppen, wat Liesbeth al vermoedde. Frank Jonker is drie jaar geleden heel plotseling overleden. Dat horen we van zijn weduwe, Hannelore Cator. "Gisteren was het drie jaar geleden. Ik was van plan om na dit weekend zelf naar jou te gaan zoeken. Dus ik ben heel blij dat we elkaar op deze manier spreken en ik heb zeker interesse in de foto's! " Beluister het hele verhaal in het fragment hieronder.

Het verhaal
Om de oorsprong van dit verhaal te begrijpen gaan we terug in de tijd. Het speelt zich af in Zeist in de oorlogsjaren. Zoekster Liesbeth woont hier samen met haar ouders en broer. Twee huizen verder staat een grote, vrijstaande villa van een weduwe, haar echtgenoot is gesneuveld aan front. Ongeveer twee jaar na de oorlog komt op de zolderverdieping van de villa een jong echtpaar te wonen: Herman Jonker en zijn Duitse vrouw Gerda. Liesbeth: “Mijn vader sprak goed Duits en kwam zodoende in contact met dit echtpaar. Ze waren weggevlucht voor de Russen, die Duitsland waren binnengevallen. Ze besloten van Berlijn naar Nederland te gaan, maar moesten hun zoontje Frank achterlaten in Berlijn.”

Frank zou op transport worden gezet en in veiligheid worden gebracht. “Ze deden er alles aan om uit te vinden waar hun kleine Frank was gebleven. Uiteindelijk kregen ze bericht van het Rode Kruis dat Frank met een transport was meegegaan naar Frankrijk. Hij zat in een kindertehuis in Parijs.” Liesbeths opa woont toevallig ook in Parijs: “Tijdens een bezoek aan Nederland hoorde hij het verhaal van Herman en Gerda. Hij stelde voor om hun zoontje te gaan zoeken in Parijs. Hij was toen 78 jaar en weduwnaar. Hij kende Parijs op zijn duimpje en sprak vloeiend Frans. Hoeveel tehuizen hij heeft afgelopen weet ik niet, maar hij heeft hem uiteindelijk gevonden! Frank was toen een jaar of drie.”

Liesbeth en haar familie krijgen het goede nieuws via een telegram van opa te horen. “Herman en Gerda vierden op dat moment Sinterklaas bij familie. We zijn er naartoe gegaan en hebben het telegram laten zien. Gerda huilde niet, maar stond helemaal te trillen. Herman was ontzettend bij. Een enorme verrassing was het, een heel mooi Sinterklaascadeau!”

Herman haalt hun zoon Frank op in Frankrijk en samen komen ze weer thuis in Zeist. “Uiteindelijk verhuisde de familie Jonker en verwaterde het contact. Maar er zijn foto’s gemaakt van Franks terugkomst in Nederland. Die kwam ik laatst weer tegen. Ik wil die foto’s heel graag aan hem overhandigen. Ik ben zijn adres en telefoonnummer kwijtgeraakt, dus ik heb zijn oude werkgever, het KNMI in de Bilt, gebeld. Zij vertelden mij dat Frank zou zijn overleden. Maar ik zou zo graag de foto’s aan zijn familie geven…”

Aanknopingspunten:
* Frank Jonker, zijn vrouw en hun kinderen (aantal onbekend)
* Frank is geboren rond 1942
* Frank was de zoon van Herman Jonker en de Duitse Gerda
* de familie van Herman Jonker woonde in de oorlogsjaren aan de Koppelweg te Zeist
* Herman is in de oorlog als dwangarbeider in Duitsland terecht gekomen
* aan het eind van de oorlog zaten Herman en Gerda in Berlijn, maar ze zijn daar weggevlucht
* hun zoon Frank bleef achter in Berlijn
* Herman en zijn vrouw Gerda vluchtten in de oorlof naar Hermans familie aan de Kroostweg in Zeist
* na de oorlog werden Herman en Gerda herenigd met hun zoon Frank
* Frank kreeg toen nog twee zusjes, geboren na de oorlog
* Frank heeft jarenlang gewerkt voor de KNMI in de Bilt
* laatst bekende adres: ergens in de Betuwe