Familie of vrienden van Jeanne Burghoorn
- Nieuws
- Familie of vrienden van Jeanne Burghoorn
"Maar de vraag is: waar is dat fotoboekje gebleven?"
Het regent twee uur lang tips over Jeanne Burghoorn. We spreken veel mensen die haar gekend hebben. De familie Burghoorn heeft helaas geen foto's of brieven meer, maar zij verwijzen door naar Jeanne's goede vriendin Co of Ko. Wie kent haar? 0800 3030300 of zoeken@adresonbekend.nl.
In de uitzending spreken we de 98-jarige Cathy Burger, die Joodse kinderen vanuit de Hollandse Schouwburg weg heeft gesmokkeld en Jeanne Burghoorn goed heeft gekend. En op de valreep reageert de 91-jarige Willy Moen: "Ik moest voor crèche-directrice Henriëtte Pimentel geheime briefjes doorgeven, maar ik heb nooit gekeken wat erin stond... Ik heb Jeanne ook heel goed gekend, dat was een schat van een vrouw!" Beluister het fragment hieronder voor het hele verhaal en alle gesprekken.
Het verhaal
Frank is bijzonder geïnteresseerd in alles wat met de oorlog te maken heeft. En dan vooral over wat er in de crèche aan de Plantage Middenlaan in Amsterdam is gebeurd. De interesse voor de crèche begint bij zijn moeder Gea Venema: “Mijn moeder werkte daar als niet-Joodse vrouw. Zij werd in de oorlog tot haar grote spijt ontslagen, de crèche was alles voor haar. Nadat mijn moeder in 2005 overleed, hebben we haar spullen opgeslagen in een garagebox. Bij het opruimen kwamen albums tevoorschijn. Ze hield blijkbaar een fotoboekje bij van alle Joodse kinderen. Dat fotoalbum heb ik nu in mijn bezit! Ik heb de meeste kinderen gelukkig kunnen herleiden."
“Mijn moeder bleef zich ermee bezighouden, ook na de oorlog. Ze hadden ook reünies en dergelijke, daar zijn ook foto’s van. Mijn moeder heeft een boek bijgehouden met foto’s en handgeschreven ondertitels bij iedere foto. Zo kon ik bijna alle namen en kinderen van de foto’s herleiden. Henriëtte Pimentel, directrice van de crèche, is met de laatste kinderen meegegaan naar Westerbork en is op 17 september 1943 vermoord in Auschwitz. Mijn moeder verweet zichzelf dat ze niet ook was meegegaan. Ze heeft altijd heel sterk het gevoel gehad dat ze de kinderen in de steek heeft gelaten. Maar al had ze het gewild, het had helemaal niet gekund. Want ze was dus niet Joods...”
Frank heeft inmiddels samen met Esther Shaya een boek geschreven over het leven van crèche-directrice Henriëtte Pimentel, maar er zijn nog altijd open eindjes. "Wij zoeken nu ook naar familie en/of vrienden van Jeanne Burghoorn, die tot medio 1942 als adjunct-directrice in de crèche werkte en woonde. Ik heb Jeanne persoonlijk gekend, want ze was een collega en vriendin van mijn moeder. Zij is ook ontslagen tijdens de oorlog, omdat ze niet Joods was. Ze ging daarna werken bij het Evangelisch Luthers Weeshuis. Jeanne moet meer geweten hebben en we hebben zelfs een sterk vermoeden dat Jeanne, net als mijn moeder, een boekje heeft bijgehouden met foto’s en verhalen. De vraag is alleen: waar is dat boekje gebleven? Jeanne leeft niet meer, maar misschien zijn er nog familieleden te traceren? Als die er nog zijn, dan zou ik bijzonder graag met deze mensen spreken over Jeanne en het werk dat ze heeft gedaan."
Aanknopingspunten:
* familie en/of vrienden van Jeanne (Adriana) Burghoorn
* ze is geboren in mei 1905
* ze is overleden in 1982 in een verzorgingshuis in Amsterdam
* Jeanne werkte en woonde tot medio 1942 als adjunct-directrice in de crèche aan de Plantage Middenlaan in Amsterdam
* mogelijk was zij in het bezit van een fotoalbum met foto's uit de crèche
* mogelijk zijn er brieven bewaard gebleven die in de zomer van 1943 door crèche-directrice Henriëtte Pimentel naar Jeanne Burghoorn zijn gestuurd vanuit Kamp Westerbork
* later werkte Jeanne als directrice in het Evangelisch Luthers Weeshuis
* na haar pensionering verhuisde ze naar een flat aan de Polderweg in Amsterdam