Goede vriend Kees Ligtenbergh

Anton en Kees ontmoeten elkaar ongeveer rond 1995 bij een Evangelische kerk in Tholen. Ze ontdekken in elkaar een en dezelfde interesse voor het geloof, maar blijken meer overeenkomstig te hebben. De vriendschap duurt een jaar of vier, wat genoeg is om elkaar heel goed te leren kennen: “Dat hij enthousiast was over Jezus, daar konden we veel over praten en daar hadden we ook een klik in met elkaar, maar we konden dat ook enthousiast overbrengen naar andere mensen. Daarnaast kwamen we ook uit dezelfde hoek. Ik ben ook opgegroeid in Brabant, net als hij. Hij was ook direct, hield van aanpakken en knopen doorhakken.”

Maar de vriendschap verwatert door verhuizingen. Anton blijft niet in Tholen en van wat hij gehoord heeft, is ook Kees daar weggegaan. Kort geleden hoort Anton via via dat het nu niet zo goed gaat met Kees. Zo’n vier maanden geleden vertelt Antons broer dat Kees’ zoon een verkeersongeluk heeft gehad en dat deze zoon nu in een roelstoel zit: “Dat hakte er wel in bij mij. Als je zo goed bevriend bent geweest, dan denk je wel ‘Tjongejonge, waarom kan ik er niet voor je zijn nu?’ en ik kan me voorstellen dat dát je leven verandert. Dus daar wil ik het wel met hem over hebben.”

Anton hoopt dat hij Kees kan bijstaan in deze moeilijke tijd en nog eens met hem over het leven kan filosoferen, want dat vond Anton misschien wel het meest bijzonder aan Kees. Zou Kees zijn belangstelling op prijs stellen?

aanknopingspunten:
* vriend Kees Ligtenbergh, nu 55 jaar oud ongeveer
* zat bij een Evangelische kerk in Tholen rond 1995
* was vroeger een ijzerboer uit Brabant
* ging later bij een antiekzaak/antiekparadijs werken
* zou nu in de recycling zitten
* was getrouwd en had twee kinderen: een zoon en een dochter
* in Leiderdorp nog gezien, vijf jaar geleden bij een Genezingsdienst aldaar
* Kees en zijn gezin zouden nu in Steenbergen of omgeving wonen