23 december: Vreugde vinden
- Nieuws
- 23 december: Vreugde vinden
Op deze laatste adventszondag een programma met muziek en een meditatie met als thema “Vreugde vinden”, naar aanleiding van Markus 1:1-12. De meditatie wordt verzorgd door Dr. André Troost, emeritus predikant uit Ermelo.
Groot Nieuws
Muziekgegevens
1) Komt allen tezamen, LvdK Gez. 138
2) Hoor de eng’len zingen d’eer, Gez. 25: 1,2 en 3
3) Via Bethlehem, geen bundel
4) Laat ieder ’s Heren goedheid loven, psalm 118: 1,7 en 14
5) Nu zijt wellekome, LvdK Gez. 145
6) Eer zij God in onze dagen, LvdK 134
7) In Bethlehems stal, Joh. de Heer 613
8) Looft, halleluja, looft de Heer, psalm 111:1,3 en 5
9) De minsten van de mensen, geen bundel
10)Jezus, Hij is Koning, Opw. 13
11)Ere zij God, Joh. de Heer 48
Meditatietekst
Fijne kerstdagen! Merry Christmas! Vrolijk kerstfeest! In allerlei toonaarden wordt ons dezer dagen een vreugdevol kerstfeest toegewenst. Allemaal goedbedoeld, maar je zult van binnen maar huilen als een verdwaald kind: de weg kwijt, je geloof verloren, de liefde van je leven voor altijd verdwenen – vind dan maar eens vreugde met kerst.
Het is de vierde zondag van advent. We lezen het begin van het waarschijnlijk oudste evangelie, dat van Markus. Heel merkwaardig: over de geboortevan Jezus lees je geen woord. Zou Markus de verhalen over de aankondiging van Jezus' geboorte door Gabriël niet gekend hebben? Wist hij niets van wat ons bijvoorbeeld wel in het evangelie naar Lukas over de herders en de engelen in Betlehem wordt verteld? Of vond Markus het niet de moeite waard om mee te delen waar Jezus vandaan kwam? Ging het hem vooral om de vraag waar Jezus naartoe wilde? We weten het niet. We weten alleen wat hij schreef en dat lees ik u nu voor: de eerste verzen van het evangelie naar Markus.
Het begin van het evangelie van Jezus Christus, Zoon van God. Het staat geschreven bij de profeet Jesaja: ‘Let op, ik zend mijn bode voor je uit, hij zal een weg voor je banen. Luid klinkt een stem in de woestijn: “Maak de weg van de Heer gereed, maak recht zijn paden!”’ Dit gebeurde toen Johannes de Doper naar de woestijn ging en de mensen opriep zich te laten dopen en tot inkeer te komen, om zo vergeving van zonden te verkrijgen. Alle inwoners van Judea en Jeruzalem stroomden toe en lieten zich door hem dopen in de rivier de Jordaan, terwijl ze hun zonden beleden. Johannes droeg een ruwe mantel van kameelhaar met een leren gordel; hij leefde van sprinkhanen en wilde honing. Hij verkondigde: ‘Na mij komt iemand die meer vermag dan ik; ik ben zelfs niet goed genoeg om me voor hem te bukken en de riemen van zijn sandalen los te maken. Ik heb jullie gedoopt met water, maar hij zal jullie dopen met de heilige Geest.’ In die tijd kwam Jezus vanuit Nazaret, dat in Galilea ligt, naar de Jordaan om zich door Johannes te laten dopen. Op het moment dat hij uit het water omhoogkwam, zag hij de hemel openscheuren en de Geest als een duif op zich neerdalen, en er klonk een stem uit de hemel: ‘Jij bent mijn geliefde Zoon, in jou vind ik vreugde.’ Markus 1:1-11 NBV
Vreugde vinden. Ik ontleen het thema van mijn meditatie aan het bijbelgedeelte dat ik u zojuist voorlas. Jezus is gedoopt in de Jordaan en zodra Hij opkomt uit het water klinkt er een stem uit de hemel: 'Jij bent mijn geliefde Zoon, in jou vind ik vreugde.'
In de oorspronkelijke, Griekse tekst van het evangelie staat hier een woord dat mij doet denken aan het Rotterdamse ziekenhuis waarin mijn vrouw geboren is: Eudokia. Dat betekent zoiets als Welbehagen. Dat Rotterdamse ziekenhuis, ooit door de plaatselijke kerk bestemd voor chronisch zieken, werd in 1890 gerealiseerd in een gehuurd gebouw dat de naam Welbehagendroeg. Villa Welbehagen. Later werd dat Eudokia, het Griekse woord voor 'welbehagen'. De naam Eudokiawas een program, dat uitdrukking gaf aan wat men als achtergrond zag van het verpleegtehuis. Men dacht daarbij aan de engelenzang uit Lukas 2: 'Ere zij God in de hoogste hemelen, en vrede op aarde, in de mensen een welbehagen.'
Villa Welbehagen. Dat zou een mooie naam zijn geweest voor het schamele optrekje waarin Jezus werd geboren. Eudokia. God houdt van mensen. Is dat trouwens zo? Lees je niet op allerlei plaatsen in de Bijbel dat God mensen niet kan luchten of zien? Klopt. God heeft zelfs een Zoon dood aan mensen die heulen met de vijand, aan mensen die het recht de nek omdraaien, armen vertrappen, frauderen en terroriseren. De vlag van Gods koninkrijk waait bepaald niet met alle winden mee. En toch… Villa Welbehagen. Jezus is er geboren. Als er één zich in Gods welbehagen koesteren mag, dan Hij wel: de dopeling in de Jordaan, die nog geen vlieg kwaad zou doen, die de goedheid zelve was. Wat een kind, wat een Zoon: de Man naar Gods hart. 'In jou vind Ik vreugde.'
Onze aarde is één groot hospitaal. Een ziekenhuis van chronisch zieken. Wij missen van alles en nog wat. Wij hebben in elk geval allemaal één groot gebrek: wij missen vreugde. Met alle gevolgen van dien. De filosoof Friedrich Nietzschezei:'De moeder van de uitspatting is niet de vreugde, maar de vreugdeloosheid'.
Hoe je vreugde kunt vinden en zo de uitspatting kunt vermijden? Door met de herders en de wijzen eerbiedig te knielen bij dat Kind in wie God vreugde vindt. Terecht zei ooit een Franse pastoor: 'Als je wist hoeveel God van je houdt, zou je van vreugde sterven!' Dankzij dat ene Kind, Jezus, wiens komst wij gedenken, vindt God ook vreugde als Hij naar onskijkt. Niet te geloven! En toch mag je dat doen: geloven dat God, ondanks alles, vreugde vindt in mensen zoals wij. In dat licht wens ik u een vreugdevol kerstfeest, rijk aan welbehagen!
GEBED
Hemelse Vader, wij danken U voor dat ene Kind, dat onze Broeder wil zijn. In onze plaats wilde Hij staan, op de oever van de Jordaan. In onze plaats wilde Hij het water in gaan, de diepte in. Onze schuld droeg Hij, onze dood verdroeg Hij. Wat een Zoon! Wat een vreugde! Geen wonder dat U van Hem hield en nog altijd van Hem houdt. Wij prijzen U om Hem, die onze God en onze Verlosser is. Amen.