26 juli: Recreatie

Muziekgegevens

1) Psalm 122: Ik ben verblijd, wanneer men mij, geen bundel

2) Heer, onze God, hoe heerlijk is Uw Naam, Opwekking 70

3) ‘k Geef mijzelf aan U volkomen, Joh. De Heer gez. 585

4) Ik wandel in het licht met Jezus, Opwekking 214

5) Vrees niet, maar geloof, dat de Heiland u kent, Glorieklokken gez. 544

6) In Christus brengt God ons terecht, Zingende Gezegend gez. 199

7) Stil, Opwekking 695

8) ‘k Zal eens mijn Heiland in heerlijkheid zien, Joh. De Heer gez. 568

9) Psalm 65: De lofzang klimt uit Sions zalen, geen bundel

10) De kracht van Uw liefde, Opwekking 488

11) The Power Of Your Love, Opwekking 488

Meditatie

2 Korinthe 5

14 Want de liefde van Christus dringt ons, die tot dit oordeel gekomen zijn: als Eén voor allen gestorven is, dan zijn zij allen gestorven.

15 En Hij is voor allen gestorven, opdat zij die leven, niet meer voor zichzelf zouden leven, maar voor Hem Die voor hen gestorven en opgewekt is.

16 Zo kennen wij vanaf nu niemand naar het vlees; en al hebben wij Christus naar het vlees gekend, dan kennen wij Hem nu zo niet meer.

17 Daarom, als iemand in Christus is, is hij een nieuwe schepping: het oude is voorbijgegaan, zie, alles is nieuw geworden.

Recreatie

Vandaag, 26 juli, zitten we midden in de vakantietijd. Een tijd van ontspanning, van recreatie. We vinden dat belangrijk. De boog kan niet altijd gespannen staan zeggen we dan. Na een periode van inspanning mag er ook een tijd van ontspanning zijn. Recreatie, dat is opnieuw maken. We hopen door een periode van rust en ontspanning onze batterij weer op te laden. De onrust en de vermoeidheid kwijt raken zodat we er weer tegenaan kunnen. We gaan op zoek naar een vakantiebestemming die bij ons en bij onze situatie past. Actief en sportief of juist meer rust en cultuur. Wat gaat het dit jaar worden?

Ja, dit jaar… De coronacrisis heeft hier natuurlijk ook behoorlijk invloed op. Vakantiereizen werden geannuleerd. Niet alle bestemmingen zijn meer haalbaar. Zo levert de vakantietijd meer stress en onrust op dan rust en ontspanning. Hoe kom ik nu aan mijn rust?

Misschien ziet u of jij wel te luisteren en denkt; vakantie? Dat is lang geleden! Ik ben al jaren aan mijn bed of rolstoel gekluisterd. De zorg voor mijn geliefde maakt op vakantie gaan niet meer mogelijk. Vakantie is voor mij een vreemd woord geworden.

En toch gaat de boodschap van vandaag ons allemaal aan. Hoe onze omstandigheden ook zijn. We ervaren in deze tijd meer dan ooit dat echt recreëren niet eenvoudig is. Zeker als we het heel letterlijk nemen. Recreatie – herschepping. Dat ligt buiten onze mogelijkheden. Wat wij kunnen is hooguit een stukje renovatie. Wat herstelwerkzaamheden op die plaatsen in ons leven waar dit het hardste nodig is. Onze vakanties geven ons vaak nog meer stress ook, want nu moet het gebeuren! Ik heb nu vakantie, dus nu moet ik uitrusten! Zoals je soms ook in bed kunt liggen en denkt: Ik moet nu gaan slapen. Dan lukt het vaak nog minder goed… Daarnaast moet onze vakantie ook nog slagen in wat we gezien of gedaan hebben. We bouwen zoveel spanning op dat je na de vakantietijd vaak hoort dat mensen eerst moeten bijkomen! Ons recreëren is dus over het algemeen nog een inspannende zaak. We hebben er onze handen aan vol. En zelfs na een geslaagde vakantie voelen we na enige tijd al weer de noodzaak van een volgende…

Echte recreatie - herschepping; wat kun je daar naar verlangen. Echt helemaal vernieuwd zijn zonder gebreken. Nooit meer vermoeid, nooit meer die ziekte, nooit meer die tranen, nooit meer die zonde. Echt volmaakt, een mens naar Gods hart. Een onbereikbaar ideaalbeeld. Dat kan geen vakantie, hoe mooi ook, je geven.

Toch horen we vandaag de apostel Paulus er onbekommerd over spreken. Een nieuwe schepping. Het oude is voorbijgegaan, het is nieuw geworden! Niet als een onbereikbaar verlangen, niet als iets wat ooit nog eens zal komen maar als een realiteit. Voor het hier en nu.

En waar onze recreatie vaak een enorme inspanning van onze kant vraagt is deze echte herschepping zo eenvoudig. Het vraagt niets van ons, geen prestaties of inspanningen alleen: in Christus zijn. Zo formuleert Paulus het: als iemand in Christus is, ìs hij een nieuwe schepping. Een prachtige en krachtige uitspraak. Voor ons mensen vaak tè stellig en tè eenvoudig. Wij hebben geloven zo moeilijk gemaakt. Want ja, je moet dus wel eerst in Christus zijn. En hoe kom je daar? En is daar wel plaats voor mij?

Laat ik het dan maar duidelijk en direct formuleren: ‘In Christus zijn’ is geen zaak van onze kant, geen verdienste op basis van ons presteren. In Christus ben je wanneer je met al je gebreken, tekorten en zonden bij Hem durft aan te kloppen. Wanneer je je eigen failliet durft te erkennen. En dan is er zoveel ruimte bij Hem! Want al onze tekorten die ons bij de herschepping vandaan dreven, (in Bijbelse taal: al onze zonden die ons van God scheiden) kan Hij voor ons aanvullen. Daarvoor is Hij in deze wereld geweest, heeft Hij onder ons geleefd en is Hij uiteindelijk gestorven aan het kruis. Maar in Zijn opstanding werd duidelijk wat God met ons voor heeft. Leven, eeuwig leven! Dat is het verlangen van onze God en Zijn Zoon, Jezus roept ons: Kom naar Mij toe, allen die vermoeid en belast zijn, en Ik zal u rust geven. Dat geeft de mogelijkheid aan tegenover onze onmogelijkheden. In de erkenning van ons onvermogen krijgt de Heere de ruimte in Zijn alvermogen. In Christus zijn betekent werkelijke recreatie!

Misschien denkt u nu, liggend op uw bed, worstelend met uw problemen. Ja, eens zal die dag komen. Dat geloof ik, maar nu moet ik zelf… Maar dan missen we juist het punt van Paulus, de werkelijke betekenis van Jezus’ boodschap. Het is niet iets voor later, na dit leven. Zeker dan zal het volkomen zijn, zonder aanvechting. Maar het is vooral ook iets voor in dit leven. Wie nu in Christus is mag die nieuwe schepping al zijn, al ervaren in het eigen leven. Wat dat betekent? Dat je het leven hier en nu, met al zijn zorgen en problemen mag zien in het licht van de eeuwigheid. Dat er een zekere toekomst voor je ligt. (Paulus schrijft elders: Want ik ben ervan overtuigd dat het lijden van de tegenwoordige tijd niet opweegt tegen de heerlijkheid die aan ons geopenbaard zal worden.) Als je in Christus bent draagt Hij je door het heden heen. Geborgen in Hem gaan we door dit leven heen. Met de ontspannende wetenschap dat het niet van mij afhangt. God heeft in Christus alles al gegeven.

Vakantietijd, wat gaat het dit jaar worden? Welke bestemming u ook kiest, of er een vakantie mogelijk is of niet. Dit is de vraag waar het om draait: bent u, ben jij in Christus? Dat geeft een ontspanning die je nergens anders kan vinden. Ik wens u een gezegende zomertijd toe.