Zondag 23 juli

06:00-07:00
I’d like to teach the world to sing – The New Seekers
Love Divine – Ben Cantelon
The sound of music – Christy Nockels
Voor wie het wil zien – Leen Koster
Learning to love you more – Oleta Adams
Welcome to eternity – Revive
Holding on – Jamie Grace
Comforter – Paul Smith
Geen eiland – Rosa Falkenburg
Undivided – First Call
All you ever need – Andrew Peterson
Everywhere – Michelle Branch
On the wings of His victory – Glen Campbell
This flame – Margaret Becker

07:00-08:00
Back where you belong – Newsong
Praise the King – Cindy Morgan
All I am – Reuben Morgan
Great is Thy faithfulness – CeCe Winans & Delores ‘Mom’ Winans – Opw. 123
Zacheüs – Lars Gerfen
Just a prayer away – Jaci Velasquez
Psalm 61 – Matthew Ward
Voor eeuwig dankbaar – Opwekking – Opw. 443
Holy – Donny McClurkin
Life – Maire Brennan
Abraham – Marilyn Baker
Create in me a clean heart – Brown Bannister
Light of the world – Michael Card

08:00-09:00
Vol ontzag – Opwekkingsband – Opw. 803
Psalm 31: 1, 2, 12 en 17 ‘Op U betrouw ik, Heer der heren’ – Christelijk Gemengd Koor ‘Viva Vox’ – NH Bundel
Ik wil zingen van mijn Heiland – Remco Hakkert & Centre Gospel Choir – Joh. de Heer 657
Loof de Heer – Suzanne van der Velde & The Psalm Project
Als g’ in nood gezeten – Christelijk Mannenkoor Lelystad – Joh. de Heer 7
Wees bij ons – Sela
De kracht van Uw liefde – Marcel Zimmer & Samenzang Nieuw Jeruzalemkerk – Opw. 488
Ga mij niet voorbij, o Heiland – Christelijke Gemengde Zangvereniging ‘Looft den Heer’ – Joh. de Heer 121
Daarom behoor ik Jezus – Joke Buis – Joh. de Heer 910
Ik ben die Ik ben – Elise Krijgsman

Overdenking van Paulien Vervoorn

Lichtpuntjes in armoede

Als kind zong ik ’s avonds ‘Ik ga slapen, ik ben moe’. En het derde coupletje:
‘Zorg voor de arme kind'ren, Heer, en herstel de zieken weer. Ja, voor alle mensen saâm,
bid ik U in Jezus naam.’
Ik ben dankbaar dat ik al jong leerde voor anderen te bidden. Maar voor alle mensen saam? Het is zo groots. De beelden op tv van de arme kinderen kunnen je zo verlammen.

Bij mij past het meer om te kijken naar verhalen van individuen. Vandaag hoor je daarom hoe Elisa lichtpuntjes bracht in het leven van één arme weduwe. Ter inspiratie voor jou, om te kijken voor wie jij iets kunt betekenen.

2 Koningen 4:

1 Op een keer riep de vrouw van een van de profeten Elisa’s hulp in: ‘Mijn man, uw dienaar, die zoals u weet altijd groot ontzag had voor de HEER, is gestorven. Nu zal mijn schuldeiser komen en mijn twee kinderen als slaven meenemen.’
2‘Wat kan ik voor u doen?’ vroeg Elisa. ‘Vertel me eens, wat hebt u nog in huis?’
‘Alleen een kruikje olie, heer,’ antwoordde ze, ‘verder niets.’ 3Toen zei Elisa: ‘Ga bij uw buren kruiken en kannen te leen vragen, lege, zo veel als u er krijgen kunt. 4Als u weer thuiskomt, doe dan de deur achter u en uw kinderen dicht en giet uw olie in die kruiken en kannen over; telkens als er een vol is, neemt u een volgende.’
5Thuisgekomen sloot de vrouw de deur achter zich. Terwijl haar kinderen haar de kruiken en kannen een voor een aangaven, goot ze de olie over. 6Gaandeweg raakten ze allemaal vol. ‘Geef de volgende eens aan,’ zei ze tegen haar zoon. Maar die antwoordde: ‘Er zijn er niet meer.’ Toen hield de olie op te vloeien. 7De weduwe ging terug naar de godsman en vertelde hem wat er gebeurd was. ‘Die olie moet u verkopen om uw schuld af te betalen,’ zei hij. ‘En van wat er overblijft kunnen u en uw kinderen leven.’

De weduwe
Wat voor gevoel komt naar boven als je denkt aan die vrouw? Angst? Paniek? Verdriet?
Haar man was overleden. Nu komt er een schuldeiser haar kinderen ophalen als slaven. Volgens de joodse wetten zou hij goed voor hen moeten zorgen en hen na zes jaar weer vrij moeten laten. Maar welke garantie heeft ze? Grote kans dat de schuldeiser geen Israëliet was, maar een aanhanger van de Baäldienst en lak had aan die wetten. Misschien wilde hij haar kinderen wel doorverkopen. Wat zou je in zo’n situatie doen? Ik weet niet wat ik zou doen. Zij wel. Ze roept hulp in. Van de profeet Elisa. En eigenlijk van God zelf, omdat ze weet dat een profeet in nauwe verbinding staat met God. Wat een voorbeeld. Met haar nood vlucht ze naar de Heer.

Een aantal jaar geleden nodigde Compassion me uit met een groep sprekers naar Haïti te gaan. Compassion helpt kinderen in extreme armoede. Een van die kinderen was Jean-Pierre.
De contactpersoon legde uit dat armoede veel verder gaat dan wat wij zagen. Wij zouden kunnen denken dat het nog meeviel als we haar huisje zagen. Maar we wilden niet weten wat er zich ’s nachts allemaal afspeelde in het kamp. Armoede gaat vaak over je onveilig voelen, schaamte, angst, je waardigheid, je vrijheid verliezen.
De vader van Jean-Pierre was vermoord. Ik vroeg zijn moeder hoe zij dealde met haar situatie. Met een brede smile vertelde ze dat ze elke avond Psalm 23 citeerden. ‘De Heer is mijn Herder, het ontbreekt mij aan niets … Al ga ik door een donker dal, U bent bij mij.’ ‘Je bent een krachtige vrouw’, zei ik. Ze was even stil. ‘Ik weet waar mijn kracht vandaan komt …’

Elisa
‘Wat kan ik voor u doen?’ vraagt Elisa. Dat lijkt me nogal wiedes. Haar helpen! Een crowdfundingsactie op touw zetten, in gesprek gaan met haar schuldeisers. Zoiets. Maar dat doet hij allemaal niet. Hij stelt haar de vraag: ‘Wat kan ik voor u doen?’

Het doet me terugdenken aan onze bezoeken aan gezinnen in Haïti. We namen altijd iets mee voor de kinderen en voor het gezin. ‘Waar kunnen we voor bidden?’ vroegen we vaak aan het einde van een gesprek. Ik zat te wachten op antwoorden als: ‘Bid dat we voldoende te eten hebben.’ Of: ‘Bid dat mijn man werk vindt.’ Of iets dergelijks. Bijna altijd kregen we een ander antwoord. ‘Bid maar dat we ons vertrouwen op de Heer blijven stellen.’

‘Wat kan ik voor u doen?’

Het valt me overigens op dat Elisa niet op antwoord wacht, maar meteen doorgaat met de vraag: ‘Wat hebt u nog in huis?’ Een kruikje olie. Om mee te bakken of licht mee te maken. Dat is het. In onze ogen stelt zo’n kruikje niks voor, maar in Gods ogen is het kleinste bruikbaar. Elisa geeft haar een aantal opdrachten: kruiken verzamelen, de deur dichtdoen en gieten.
Het klinkt als een slecht idee. Hoe ga je aan je buren vertellen dat je kannen en kruiken wilt lenen? Maar deze vrouw gáát. Net zoals Noach in geloof een ark bouwde, gaat deze vrouw naar de buren.
Zodra ze de kannen en kruiken in huis heeft, moet ze de deur dichtdoen. God vermenigvuldigt dat kleine beetje olie. Later zou Jezus iets vergelijkbaars doen met broden en visjes.
Niet zomaar een beetje extra creëren, nee, Hij geeft in overvloed. Zo is Hij.
Natuurlijk kan Hij als geen ander iets uit niets scheppen, maar vaak gebruikt Hij wat voorhanden is.

Dit verhaal werpt een ander licht op armoede. Elisa die een lichtpuntje is voor deze vrouw. Wat zeg ik? Ze krijgt haar waardigheid terug. Ze mag doen wat ze wel kan: kannen en kruiken verzamelen, gieten en de olie verkopen, zodat ze haar schuld kan afbetalen. Elisa brengt op die manier een omkeer in haar leven. Ze is weer vrij!
Ten diepste gaat het verhaal verder.
Elisa wees vooruit naar Degene die bevrijdt: Jezus.
We lijken op die vrouw. Én we mogen lijken op Elisa, op Jezus, door een verandering te brengen voor de mensen om ons heen. Dichtbij en ver weg.
Voor wie mag God jou vandaag inschakelen?