Zondag 22 oktober

06:00-07:00
Morning has broken - Steven Curtis Chapman & Caleb Chapman
God give me strength - Trijntje Oosterhuis
He ain't heavy he's my brother - The Hollies
Evergreen - Barbra Streisand
Here's my heart - I am they
Papa nu jij kind bent - Rob Favier
Chasing after the wind - Sierra
Oh what a love - Graham Kendrick & Stuart Townend
Before I tell them - Yolanda Adams
Here in America - Rich Mullins
Hoop geloof en liefde - Elien
All I long for - Michael English & Susan Ashton
Brightest and best - Joanne
Secret place - Commissioned

07:00-08:00
After God's own heart - Kim Boyce
God and God alone - Steve Green
A living prayer - Alison Krauss & Union Station
Goodbye world, goodbye - David Phelps
Zullen we ruilen - Talitha Nawijn
The Lord's prayer - Glen Campbell
There is a Redeemer - The Sonflowerz
Swing low, sweet chariot - Johnny Cash
Woorden van vroeger (Als een hert) - Marjolein Keijzer
I will worship You - Jonny & The Jazzuits
How long (Psalm 13) - The Shiyr Poets
There's still power in the blood of the Lamb - Heirloom
U heeft mij voor uzelf gemaakt - Jos Fokkens & Opwekking – Opw. 641
Pass me not - The Martins
Where two or three - Graham Kendrick

08:00-09:00
Uw liefde laat nooit los – Opwekking – Opw. 714
Psalm 71: 2, 6, 13 en 17 ‘Wees mij een rots om in te wonen’ – Christelijk Gemengd Koor ‘Viva Vox’- NH Bundel
Het ruwhouten kruis - Thecla Rutting & Country Trail Band – Joh. De Heer 836
Gebed (Psalm 25) - Arien Vink & The Psalmproject
Spreek mij van Jezus mijn Heiland – Christelijk Groot Gemengd Koor Stadskanaal – Joh. de Heer 588
Machtige Heer en God - Lydia Zimmer – Opw. 583
Zonder de Liefde - Lars Gerfen
Heft op uw hoofden, poorten wijd! - Samenzang vanuit de Noorderkerk – Gez. 120 LvdK
Een woord is genoeg - Sela
Kom, o Bron van zegeningen – Opwekking – Opw. 653
Ga mij niet voorbij, o Heiland - Christelijke Gemengde Zangvereniging ‘Looft den Heer’ – Joh. de Heer 121
Ik wens jou - Trinity
The Lord bless you and keep you - Sharon Kips

Overdenking van Paulien Vervoorn

Ik ben wel benieuwd hoe jij omgaat met iemand die om geld vraagt? Loop je voorbij? Maak je een praatje? Geef je geld? Of vraag je zelfs of je voor een verandering in zijn of haar situatie mag bidden? Ik vind dat best spannend. Ook ga ik op zulke momenten doorgaans niet getuigen van mijn geloof.
Vanmorgen hoor je een verhaal dat me daaraan doet denken. Je hoort wat Petrus deed toen hij samen met Johannes een verlamde bij de tempelpoort zag zitten, zodat je je aan hem kunt spiegelen. Of misschien herken je je vanmorgen in de verlamde man, zeker als jij op dit moment ziek bent. Of in een situatie zit waarin je letterlijk het idee hebt dat je maar niet vooruitkomt.
Ik lees de geschiedenis uit Handelingen 3. Het is net Pinksteren geweest. De Geest is uitgestort, Petrus heeft een toespraak gehouden en nu gaat hij naar de tempel voor het middaggebed.
31Op een dag gingen Petrus en Johannes zoals gewoonlijk omstreeks het negende uur naar de tempel voor het namiddaggebed. 2Men had ook een man die al sinds zijn geboorte verlamd was naar de tempel gebracht; hij werd daar elke dag neergelegd bij de poort die de Schone heet, om te bedelen bij de bezoekers van de tempel. 3Toen hij zag dat Petrus en Johannes de tempel wilden binnengaan, vroeg hij om een kleinigheid. 4Petrus richtte zijn blik op hem, evenals Johannes, en zei: ‘Kijk ons aan.’ 5De bedelaar keek naar hen op, in de verwachting iets van hen te krijgen. 6 Maar Petrus zei: ‘Zilver of goud heb ik niet, maar wat ik wel heb, geef ik u: in de naam van Jezus Christus van Nazaret, sta op en loop.’ 7Hij pakte hem bij zijn rechterhand om hem overeind te helpen. Onmiddellijk kwam er kracht in zijn voeten en enkels. 8Hij sprong op, ging staan en begon te lopen. Daarna ging hij samen met hen de tempel binnen, lopend en springend en God lovend. 9Alle tempelbezoekers zagen hem lopen en hoorden hem God loven. 10Ze herkenden hem als de bedelaar die altijd bij de tempelpoort had gezeten en waren buiten zichzelf van verbazing over wat er met hem was gebeurd.

1. Je spiegelen aan Petrus

Goede gewoonte
Petrus en Johannes gingen vanuit gewoonte. Waarschijnlijk hebben ze hier al heel vaak die verlamde man zien zitten. Maar dit keer richtte Petrus zijn blik op hem. En zegt: Kijk ons aan. Ik zou je kunnen vertellen hoe belangrijk het is om mensen echt te zien, om gezien te worden, om oogcontact te maken. En dat is absoluut waar, maar er is hier meer aan de hand. Schrijver Lukas gebruikt hier een woord dat je ook kunt vertalen met scherp aankijken. Datzelfde woord vind je later in Handelingen 13:9 en Handelingen 14:9 waar Paulus Elymas en een verlamde scherp aankeek. Paulus doorzag de situatie. Zou dat nu ook zo zijn? Hoe dan ook, Petrus noemt de naam van Jezus en die naam heeft kracht!
Ik vind het getuigen van lef van Petrus. Daarvan zou ik eerlijk gezegd ook wel meer willen hebben.

Als ik me spiegel aan Petrus, vallen me dus als eerste die goede gewoonte en dat lef op. En nog iets anders. Dat gaat over de naam van Jezus.

De gebeurtenis speelt zich af na Pinksteren, maar we lezen in dit verhaal niet expliciet over de kracht van de Heilige Geest. We lezen over de naam van Jezus Christus van Nazaret. Zou Lukas er daarom ook speciaal bijgezet hebben dat het het negende uur is? Om indirect op Jezus te wijzen? Dat was namelijk het uur waarop Jezus aan het kruis riep: ‘Het is volbracht!’? Het is door zijn volbrachte werk dat Petrus tegen deze man kan zeggen ‘Sta op en loop!’. Het is door zijn naam! Zou Lukas er speciaal bij gezet hebben dat hij zijn rechterhand pakte? Dat lijkt toch logisch? Of was om subtiel te wijzen op de opgestane Heer die zit aan de rechterhand van de Vader?

2. Je spiegelen aan de verlamde

Laten we de camera eens op de verlamde man richten. De verlamde zonder naam. Dat maakt het extra makkelijk voor jou en mij om ons in hem te verplaatsen. Wat moet hij zich machteloos hebben gevoeld. Hij was meer dan veertig jaar verlamd geweest, lezen we een hoofdstuk later.

Ik weet niet hoe jouw situatie op dit moment is. Misschien kamp je ook met ziekte. Of met een situatie waarin je niet vooruitkomt. Wat kun je je dan herkennen in die hopeloosheid. Elke dag is hetzelfde. Je vraagt je af: hoelang nog? Wanneer komt er eens een einde aan mijn situatie? Dat moet deze man zich ook afgevraagd hebben. Al die keren dat Petrus voorbijkwam. Sterker nog: al die keren dat Jezus zelf voorbijgelopen moet zijn. Hem liefdevol aangekeken moet hebben, maar niet genas. Waarom niet? Ik weet het niet.
Wat ik wel weet is dat Gods planning altijd anders gaat dan die jij en ik zouden kiezen. Hier zien dat we het Gods timing is dat de verlamde man vandaag geneest. Wat een wonder! Hij is meteen compleet genezen. Hij loopt niet alleen, hij springt! En toch denk ik dat er nog een groter wonder is: hij mag de tempel binnen. Hij hoort erbij! En als reactie daarop looft hij God!

Wat heerlijk voor hem. Wat een getuigenis. Voor Petrus en Johannes en voor alle mensen om hem heen. Jesaja 35 gaat in vervulling: verlamden zullen springen als herten. Helaas zien we niet iedereen om ons heen genezen. Deze verlamde man verwijst als het ware vooruit naar de dag dat Jezus terugkomt waarop de blinden zullen zien, de doven zullen horen, de lammen zullen springen. Daar zien we nu al doorkijkjes van, wetend dat het zijn timing is dat straks iedereen zal genezen!

Met kun jij je meer identificeren? Met Petrus? Of met de verlamde man? Of in de groep tempelbezoekers? Ze waren buiten zichzelf van verbazing. Er staat daar een Grieks woord waarvan ons woord extase is afgeleid. Als je erbij zou zijn, weet je toch niet hoe je moet reageren? Uitzinnig juichen? Of zou je juist stomverbaasd zijn?

Lukas schrijft verder in vers 11:
De bedelaar klampte zich aan Petrus en Johannes vast, terwijl de hele menigte stomverbaasd rond hen samenstroomde in de zuilengang van Salomo. 12 Toen Petrus dat zag, richtte hij het woord tot het volk: ‘Israëlieten, waarom bent u zo verbaasd en waarom staart u ons aan alsof het aan onze eigen kracht of vroomheid te danken is dat deze man weer kan lopen? En een paar verzen verder: 16 Het komt door zijn naam en door het geloof in zijn naam dat deze man, die u hier voor u ziet en die u kent, kan lopen; het geloof dat Jezus schenkt, heeft hem in aanwezigheid van u allen gezond gemaakt.
Geweldig! Petrus wijst niet op zichzelf, maar op de naam van Jezus!
In wie jij je ook herkent: Verwacht het van Hem! Getuig van Hem!