Maarten Hopman- 7 juli 2020

7 Juli 2020

Halve finale EK, Duitsland – Nederland.

De Britse scheidsrechter Howard Webb kijkt op zijn horloge. Hij wijst naar de plek van de overtreding, vlak buiten het zestienmetergebied. De vrije trap mag nog genomen worden! We zitten inmiddels diep in de blessuretijd. En de Duitsers zijn woedend. De Duitse Bondscoach Joachim Löw haalt zijn vingers uit zijn broek en stormt ziedend zijn coach vak uit. Direct rood. De scheids stuurt hem weg. Hij kan gaan douchen.

Gini Wijnaldum staat achter de bal en ook Calvin Stengs staat er bij. Gespannen gezichten op het veld. Denzel Dumfries kijkt boos. Stengs zet een paar passen achteruit. Hij lijkt ‘m te gaan nemen. Calvin Stengs, de Alkmaarse Messi. Hij ademt diep in. Hij kijkt naar de kruising. Hij kijkt naar de bal. Hij kijkt naar de kruising.

Hij kijkt naar de reservebank waar Kevin Strootman al sinds dag 1 met een open mond van verbazing zit vanwege het feit dat hij wéér door de bondscoach geselecteerd is. Naast hem zit Kenneth Vermeer die het hele toernooi al met zijn bekende papegaaien techniek moeilijke vragen ontwijkt. Bert Maalderink sprak hem voor de NOS en vroeg hem: ‘Hoe is het om derde doelman te zijn Kenneth.’ ‘Hoe is het om derde doelman te zijn Kenneth’, reageerde Kenneth. En weg was ‘ie.

Stengs haalt zijn handen door zijn haar en likt over zijn lippen.

Hij denkt aan de oranje receptenactie van Albert Heijn. Wat hebben we gesmuld van de haring van Hans Hateboer, het sateetje van Akétje en de toetjes van Zoet. Jammer was het wel dat het hondje van Hugo Borst live in de uitzending stikte in een stukje metworst van Weghorst.

Stengs speelt in zijn hoofd nog 1x die prachtige EK hymne af. Of misschien is het wel de stem van Johan Derksen die natuurlijk dé EK hit scoorde met zijn nummer: ‘Nederland ontspan je, ik verf mijn snor oranje.’ Stengs kijkt naar Wijnaldum. Die knikt bemoedigend terug. ‘Het is goed jongen, neem jij ‘m maar’ lijkt hij te knikken. Howard Webb loopt nog een keer naar de Duitse muur die stilletjes een paar centimeter naar voren is geschoven. Timo Werner krijgt geel. Denzel Dumfries kijkt boos. Stengs is gefocust op de bal. Hij denkt aan zijn assist op Memphis in de achtste finale tegen Italië. Memphis die na zijn doelpunt richting de camera’s sprintte en onder zijn wedstrijd tenue een wit t-shirt onthulde met de tekst: ‘Free Tigerking Joe Exotic.’

Achteraf was het na die gewonnen wedstrijd tegen de Italianen natuurlijk vooral onze eigen minister van financiën Wopke Hoekstra die de internationale media haalde doordat hij na de wedstrijd gierend zijn ontblote geslachtsdeel tussen een dubbelgevouwen pizza calzone propte. Later gaf hij zelf ook toe dat deze reactie nogal bot was.

Stengs ademt uit. Hij kijkt naar de kruising. Hij kijkt naar de bal. Dan komt die aanloop. Hij schiet. Stengs!

Over.

Hij schiet ‘m over. En Howard Webb fluit direct af. Het is voorbij Nederland strandt in de halve finale van het EK 2020. Weer niet. Weer net niet.

Het is een onthutsend gezicht. Frenkie de Jong, snikkend met een bidon aan zijn mond tussen de joelende Duitsers. Stengs zakt door zijn benen. Net als de rest van het elftal. Denzel Dumfries kijkt boos. Nederland is uitgevoetbald. We zien ze vanaf onze commentaarpositie een voor een ter aarde storten, behalve die ene man. Onze nummer vier. Virgil van Dijk.

De scheidsrechter heeft de fluit nog nauwelijks uit de mond of Virgil begint de Duitsers al te feliciteren. Een voor een een handje, soms een schouderklop. Vervolgens zijn medespelers. Sprintend over het veld helpt hij zijn teamgenoten 1 voor 1 overeind. Bemoedigend toesprekend, knuffelend. En daarna naar de scheidsrechter, een knuffel, een kus op het voorhoofd. Een handkus naar de VAR. Vervolgens de grensrechters, de 4^e official, de fotografen, de ballenjongens. Iedereen krijgt een knuffel van van Dijk. Hij applaudiseert naar het horeca personeel dat het hele toernooi al iedereen van bier en friet voorziet. Hij trekt zijn shirt uit en legt die over de schouders van een van de stewards. Wat een held. Wat een aanvoerder.

Terwijl hij de catacombe in sprint botst hij bijna tegen Jack van Gelder op en geeft hem een aai over zijn kale bolletje. ‘Ja, we hebben verloren, maar we zullen sterker terug komen. Ook jij Jack.’ Zegt hij zichtbaar geëmotioneerd in de microfoon. En voordat Jack hem een vraag kan stellen sprint hij naar boven, waar Pierre van Hooijdonk de laatste koude bitterbal uit het vettige bakje van de buisniss seats grist. ‘Ook jij Pierre, ook jij.’ ‘Ehh.. ehh. Eh..’ stamelt Pierre, maar Virgil is alweer door gelopen. Naar de tribune. Naar de fans. Het oranje legioen dat al jaren smacht op weer een overwinning. Van Dijk knuffelt ze een voor een, tilt een klein jongetje met tranen over zijn oranje geschminkte wangen op en fluistert.

‘Dit jaar hebben we verloren jongen, maar 2021 wordt het jaar van de revanche.’