'Outlaw in 'em' volgens Hijlco Span

foto: ANP

Waylon zei het zelf al: met ‘Outlaw in ‘em’ wordt hij straks op het songfestival eerste óf laatste....

Met zijn keuze voor stevige countryrock en gierende gitaren brengt Waylon een genre naar het festival dat hem past als een jas. Je ziet en hoort aan alles dat hij zich thuis voelt in dit nummer. En da’s belangrijk op een festival dat – denk aan de Portugese winnaar van vorig jaar- authenticiteit steeds vaker beloont.

Aan de andere kant: wie kijkt naar de geschiedenis van het Eurovisie Songfestival ziet dat maar weinig gierende gitaren het erepodium hebben bereikt, een stel Finse monsters uitgezonderd.

Liedjes in de stijl van ‘Outlaw In ‘Em’ scoren over het algemeen niet zo goed in festivalland en zo bezien waren liedjes als ‘Thanks but no thanks’ (een prachtige en eerlijke ballade) en ‘The world can wait’ (een festivalvriendelijk lied inclusief modulatie) misschien veiliger keuzes geweest.

Maar Waylon speelt volgens mij niet graag op zeker en gaat de uitdaging aan. Hij hoopt straks te kunnen bewijzen dat dit genre ook zonder monsterlijke pakken goed kan zijn voor een hoge notering straks in Lissabon. Aan Waylons eigenheid én Waylons eigenzinnigheid zal het alvast niet liggen…

Heb jij 'Outlaw in 'em' nog niet gehoord? Je vindt 'm hier >>