Nieuws

Bloed, zweet en tranen: de muzikale erfenis van een icoon

foto: Joy Hansson

Nieuws
Bloed, zweet en tranen: de muzikale erfenis van een icoon

De muziek van André Hazes is onderdeel van de Nederlandse identiteit en vormt een bron van inspiratie voor de vele jonge Nederlandstalige artiesten van nu. Hoe kwamen zijn nummers tot stand, wat diende als inspiratie voor zijn teksten, hoe zag het artiestenleven er in de jaren ‘80 uit en welke tol eiste dit alles? Artiesten René Froger en Karsu geven in de driedelige serie Bloed, Zweet en Tranen een uniek inkijkje in de muzikale carrière van Nederlands grootste volkszanger.

Drie afleveringen

Geen familienaam die zo vaak voorbij komt als de naam Hazes, maar onder al die aandacht ligt een schat aan muziek. Muziek die eenzame momenten, vrolijke samenkomsten en grote levensgebeurtenissen van generaties Nederlanders omlijst. In drie afleveringen duiken René Froger en Karsu samen met artiesten van nu, zoals Yves Berendse, Mart Hoogkamer en Marco Schuitmaker, en vakgenoten en vrienden van toen, zoals John van de Ven, Hans Kap, Michael Peterson, Aart Mol en GeertJan Hessing, in het rijke oeuvre van André Hazes. Bloed, Zweet en Tranen schetst een uniek tijdsbeeld. Gesprekken met Hazes' vroegere intimi en bezoeken aan de locaties waar belangrijke momenten uit zijn carrière plaatsvonden brengen het verleden tot leven. Maar zijn muzikale erfenis wordt ook naar het nu gehaald in intieme kroeggesprekken met bekende hedendaagse artiesten.

De nieuwe generatie zingt het ook weer. Het blijft gewoon leven. Je voelt dat het niet verdwijnt, het wordt alleen maar sterker.
Marco Schuitmaker in Bloed, Zweet en Tranen

Om deze inhoud te tonen moet je toestemming geven voor social media cookies.

Bloed, Zweet en Tranen

In de aflevering 'Bloed' staat de opstart van zijn carrière centraal. Hij brengt nummers als Eenzame Kerst en De Vlieger uit, nummers die nog in ons collectief geheugen gegrift staan. Wat maakte hem zo uniek, anders dan anderen? Hoe ziet zijn leven en zijn carrière er in die beginjaren uit? Vanuit de Eddy Bar in Amsterdam, de kroeg waar André destijds tegenover woonde en vaak kwam, gaan Trijntje Oosterhuis, Douwe Bob en Mart Hoogkamer terug naar de jaren ‘70.

De muziek van Hazes is heel eerlijk. Er is niets aan gelogen.
Trijntje Oosterhuis in Bloed, Zweet en tranen

In de tweede aflevering - 'Zweet' - ligt de focus op de hoogtijdagen van Andrés carrière. Yves Berendse: “Wij leven in een tijd waarin Nederlandstalige muziek super populair is, maar in zijn tijd was dat nog anders.” Toch brengt André Hazes in de jaren '80 voetbalsupporters en kroeggangers door het hele land samen met nummers als Kleine jongen en Wij houden van Oranje. Er zijn optredens op de stoep van Café Nol in de Amsterdamse Jordaan maar hij, jongen van het volk, geeft ook een legendarisch concert in het chique Concertgebouw. Hoe was dat? In Café Nol praten Dries Roelvink, Yves Berendse en Marco Schuitmaker over het hectische artiestenleven en de druk die André Hazes ervoer.

In de derde en laatste aflevering - 'Tranen' - bespreken Samantha Steenwijk, Carel Kraayenhof en Ammar in de bekende bar in Hazes’ voormalige villa in Vinkeveen onder andere Hazes' grote liefde voor blues. Een muziekstroming waar pijn, melancholie en verdriet in doorklinkt. Iets waar Hazes' in de laatste moeilijke jaren van zijn leven veel mee te maken krijgt. Hij scoort een grote hit met de heruitgave Zij gelooft in mij en Bloed, zweet en tranen en weet daarmee een nieuwe generatie aan zich te binden, maar ondertussen wordt hij doof en takelt hij af. Wat voor impact heeft dat op een rasartiest als hij was?