Adres Onbekend
KRO-NCRV

Collega Wilma van Wely

  1. Nieuwschevron right
  2. Collega Wilma van Wely

“Hallo, je spreekt met de mannenverslindster!"

We vinden Wilma van Wely in Gouda. "Hallo, met de mannenverslindster," neemt ze de telefoon op. Beluister onderstaande fragmenten om te horen hoe weinig Wilma in al die jaren veranderd is!

Het verhaal
Rond 1967 werkt Helma samen met collega Wilma van Wely in verpleeghuis Renesse aan de Renesselaan in Zeist: “Een prachtige grote vrouw, ongeveer 1.80 meter met donker lang haar en mooie ogen. En ze had zo’n prachtige Brabantse lach!” Wilma komt namelijk uit Vught en groeit daar op bij haar ouders, broers en zussen. Waar die precies woonden of hoeveel broers en zussen ze had, weet Helma niet: “We hadden het vooral over onze vrije tijd. En over vriendjes, want Wilma was geliefd bij de jongens! Dat vond ze heel spannend. Dan kwam een van haar vriendjes haar weer ophalen uit het werk en was ze helemaal zenuwachtig,” grinnikt Helma.

Achteraf gezien was Helma best jaloers was op Wilma: “Zij woonde al op kamers ergens in de buurt van Zeist en ik woonde nog bij mijn ouders. Wilma was echt een vrije jonge vrouw, heel zelfstandig. Ze heeft veel indruk op me gemaakt, omdat we samen zo onbezonnen konden lachen. Wilma was Wilma en dan stond er echt iemand.”

Helma voorspelt dan ook dat Wilma altijd zo vrij gebleven is: “Ik hoop dat ze nog steeds zo’n vrijgevochten, zelfstandige vrouw is als toen. Het zou me niets verbazen als ze nooit getrouwd is en ik denk ook dat ze geen kinderen heeft gekregen eigenlijk. Ze was altijd gek op mannen, maar die verbondenheid vind ik niks voor haar.” Waar zou Wilma van Wely gebleven zijn?

Aanknopingspunten:
* Wilma van Wely
* nu rond de 72 jaar oud
* werkte eind jaren 60 in verpleeghuis Renesse aan de Renesselaan in Zeist
* kwam oorspronkelijk uit Vught, maar woonde eind jaren 60 op kamers in omgeving Zeist
* haar familie woonde toen nog wel in Vught
* ze had broers en zussen, maar onbekend hoeveel
* was ongeveer 1.80 meter lang, had donker haar, mooie ogen en ‘een prachtige Brabantse lach’