gevonden: Peter Hoying

Greetje kan haar zoektocht nu afsluiten. Ze heeft Peter één keer gezien na de uitzending en daarmee is het verhaal voor beiden afgerond. Greetje’s dochter voert na dit alles het woord, omdat het voor Greetje erg emotioneel is: “Mijn moeder heeft als NSB-kind zoveel meegemaakt in en na de oorlog. De rest van haar leven was stuk. Ze is blij dat al haar herinneringen aan de familie en Peter kloppen. Daarbij is er nu veel blijdschap naar boven gekomen. Een klein stukje van haar geschiedenis is bevestigd en dat doet haar goed.”

Eerder in onze uitzending
We vinden twee Peter Hoyings. De eerste is het niet, maar wel de tweede. Zijn vrouw hoort ons hele verhaal aan en vertelt dan: “Als mijn man dit hoort, gaat hij janken. Dan heeft hij zakdoeken nodig.” Ze neemt haar man bij wijze van verrassing mee naar de studio. Peter kan maar weinig uitbrengen, ook al kan hij zich Gré niet herinneren. Hij heeft overal nog gezocht of er iets bewaard was gebleven van Gré, maar hij heeft niets kunnen vinden. Desalniettemin vindt hij het hartverwarmend dat Gré hem zoekt. Dat zijn ouders haar een warm nest hebben geboden in zware tijden, vindt hij fijn. Ze zullen contact houden met elkaar in de toekomst.

Het verhaal
Greetje Zijta wordt in 1933 geboren. Haar ouders sluiten zich aan bij de NSB en dat heeft zware consequenties voor haar: "Je werd opzij gehouden, je hoorde er niet bij." Na de oorlog wordt haar vader tot vier jaar cel veroordeeld. Ook haar moeder wordt een tijd vastgezet. Greetje wordt eind 1945 in een pleeggezin geplaatst: bij de familie Hoying op de van Walbeeckstraat in Amsterdam.

Meneer en mevrouw Hoying zijn erg aardig voor haar: "Oom Jean ging op zondagochtend met me wandelen en liet me heel Amsterdam zien." In die periode worden haar pleegouders échte ouders van zoon Peter. De zwangerschap kan Greetje zich niet herinneren, maar wel de enorme blijdschap over de geboorte van Peter.
Na anderhalf jaar moet ze weg. Waarom weet ze niet: "Alleen dat ik weg moest. Ik weet niet waarom." Ze krijgt als antwoord van de instanties dat haar pleegouders haar niet lief meer vonden. Contact met hen wordt afgeraden.

Gelukkig mag ze snel weer terug naar haar moeder. Haar vader komt in 1950 vrij en het gezin probeert zo goed en zo kwaad als het gaat het leven weer op te pakken. Gezellig is het niet, want het gezin is door de oorlog uit elkaar gegroeid: "Ik was als meisje niet meer geneigd om veel gezag aan te nemen."

Greetje wil al jaren meer weten over het gezin Hoying: zou Peter hebben geweten dat zij bij zijn ouders heeft gewoond? Zou hij misschien een foto van zijn ouders voor haar hebben?