vriendin Marcela Polakova
- Nieuws
- vriendin Marcela Polakova
"Iedereen is hier laaiend enthousiast over jouw zoektocht!"
Marcela komt als verrassing naar de studio en is laaiend enthousiast: "Hey meid, wat leuk! Je hebt er wel een heel verhaal van gemaakt zeg!". Beluister onderstaande fragmenten om het hele verhaal te horen.
Het verhaal
Monique woont midden jaren 90 in Amsterdam. Haar kinderen zitten op de Paulusschool aan de Wiltzanghlaan en de kinderen van Marcella Polak (of Polakova) zitten op diezelfde school. De twee moeders raken goed bevriend. Marcella vertelt hoe ze begin jaren 80 in Amsterdam terecht is gekomen: “Ze vluchtte met haar dochtertje Veronica en zoon Ondrai naar Nederland vanuit Tsjecho-Slowakije, omdat haar situatie daar niet fijn was. Ze is enkel met een tas en die twee kleine kinderen hierheen gekomen. Ze had verder helemaal niets of niemand hier…”
Vanaf het begin trekken de vrouwen veel met elkaar op: “We deden gewoon wat je doet als vriendinnen. Samen weg, zwemmen met de kinderen, naar elkaars verjaardagen.” Maar hun vriendschap gaat verder dan dat. Monique staat voor Marcella klaar als ze persoonlijke problemen krijgt. Ze neemt zelfs tijdelijk Veronica en Ondrai in huis: “Ik kon hen moeilijk aan hun lot overlaten. Ze hadden hier helemaal niemand.” Later vertelt Ondrai ook waarom Marcella nooit eerder om hulp heeft gevraagd: “Ik was eigenlijk haar enige vriendin in Nederland en ze was bang dat ik de vriendschap zou verbreken als ik van haar problemen zou horen…”
Uiteindelijk gaat het gelukkig een stuk beter met Marcella en blijven de vrouwen nog zo’n twee jaar bevriend: “We hadden samen veel meegemaakt, dat maakte ons hecht.” Pas wanneer de kinderen in 1996 naar verschillende middelbare scholen gaan en het gezin Polak weg verhuisd uit Amsterdam, verwatert het contact. Ze wisselen nog wel adressen uit, maar dat raakt Monique helaas kwijt: “Een tijd later, ik werkte toen op Schiphol, kwam ik tijdens mijn werk eens een vrouw tegen in de rij voor de paspoortcontrole en die riep mij. Ze zei iets van: ‘Wat leuk dat ik jou nog eens zie! Bel je me?’. Ik weet bijna zeker dat dat Marcella was, maar ik had haar telefoonnummer niet meer. Dus we hebben elkaar nooit meer gesproken…”
Aanknopingspunten:
* Marcella Polak of Polakova (ze gebruikte beide namen)
* vluchtte begin jaren 80 vanuit voormalig Tsjecho-Slowakije met twee kleine kinderen naar Nederland
* dochter Veronica is geboren vermoedelijk rond kerst 1984
* zoon Ondrai is geboren rond 1981
* de kinderen zaten op de Paulusschool op de Wiltzanghlaan in Amsterdam
* Marcella was getrouwd met een Nederlandse man die in voormalig Tjescho-Slowakije woonde
* de moeder van Marcella woonde in Praag
* Marcella’s vader is al vroeg overleden
* Marcella had nog een broer in Tsjecho-Slowakije
* adres eind jaren 80/begin jaren 90: Majoor Fransweg in Bos en Lommer, Amsterdam (in het midden van de straat)
* Marcella werkte in de thuiszorg in Amsterdam
* rond 1996 verhuist het gezin weg uit de stad Amsterdam, maar blijft wel in de omgeving
* dochter Veronica krijgt een dochter ergens begin 2000 en woont een tijd in de Kalverstraat in Amsterdam
* zoon Ondrai wilde altijd het leger in
* hij heeft vermoedelijk gewerkt bij de Albert Heijn op het Bos en Lommerplein
Om deze inhoud te tonen moet je toestemming geven voor social media cookies.