Gevonden: halfzus Netty Punt

We krijgen een adres en telefoonnummer door van Netty en haar man. We bellen op en krijgen eerst haar man te spreken. Netty komt nietsvermoedend aan de lijn, maar wanneer ze hoort dat ze gezocht wordt door iemand uit de familie Punt, is ze minder enthousiast. Ze wil niets meer met de familie Punt te maken hebben. Zelfs wanneer we benadrukken dat het gaat om Henk, haar halfbroer. Ze legt uit dat er veel moeilijkheden zijn geweest in het verleden en dat haar behoefte naar die familie daarmee er niet meer is. Henk betreurt de uitkomst van het gesprek dat wij hadden met Netty, maar reageert sympathiek: “Ik kan daar begrip voor hebben.” Het gesprek met Netty was kort en het was een eerste reactie van haar kant. We geven Netty de tijd om erover na te denken…

Het verhaal
Henk zijn vader Jan Punt werkt in de scheepvaart business bij de Hollandse Stoomboot Maatschappij en is veel weg voor zijn werk als Henk een jaar of drie is. In die tijd heeft zijn moeder Greetje een affaire met een andere man. Ze raakt zwanger en in januari van het jaar 1933 of 1934 wordt Jeanette (Netty) geboren. Omdat Jan en Greetje nog getrouwd zijn krijgt Netty de achternaam Punt, maar Jan gaat meteen daarna weg bij Greetje en neemt zoon Henk mee. Netty groeit op bij haar biologische vader Wijnschenk en zijn vrouw. Moeder Greetje blijft alleen achter. Zoon Henk en dochter Netty gaan dus allebei met hun biologische vader mee.

Dat hij een halfzusje heeft hoort hij via ooms en tantes die daar over spreken. “Ik wist alleen nooit precies hoe het zat. Was ook nog maar 3 jaar oud toen zij werd geboren, dus kan me er ook niets van herinneren.” Henk werkt als maintenance engineer, maar door een ongeluk wordt hij verplaatst naar het hoofdkantoor van de Maatschappij bij het Scheepvaarthuis in Amsterdam. “Tot mijn verbazing kwam ik mijn halfzus tegen die ook daar in dat gebouw werkte. Dat was een soort toeval waar ik nooit op had gezinspeeld.” Ze hebben een goede band samen. Zien elkaar op het werk en af en toe nog eens op een zondag voor een kop koffie. Als Henk in 1965 ergens anders gaat werken, verliezen ze elkaar uit het oog. Zijn laatste contact is dat ze langs wil komen op de verjaardag van Henk zijn oudste zoon op 6 december in 1965. “Er lag een cadeautje boven aan de trap. Ik kan me dat cadeautje nog heel goed herinneren: van metaal een tractortje die je moest opwinden en dan gleed het weer naar beneden.”