moeders liefde Egbert Hoornveld

Tijdens de uitzending denken we erg dichtbij te zijn! We vinden een spoor naar de familie Hoornveld met een Egbert en een Jochum, maar dit blijkt puur toeval te zijn! Het is niet de Egbert Hoornveld die we zoeken… Maar dan vinden we een nieuw spoor! We krijgen van een ver familielid van Egbert de tip dat hij bij Libelle gewerkt heeft. Weet u meer? Bel 0800 3030300 of mail naar zoeken@adresonbekend.nl.

Deze week blijven de tips binnenstromen. Maar leiden die ons ook naar de juiste Egbert? Ja, hoor! We krijgen hem te pakken en hij vindt het prachtig dat Mado naar hem op zoek is: "Ik weet alleen niets meer van die poppetjes... Maar wat ben ik blij dat je naar mij hebt gezocht. Ik kan me jou nog goed herinneren, Mado!". Beluister de fragmenten hieronder voor het hele verhaal.

Het verhaal
​Mado’s ouders scheiden wanneer ze vier jaar oud is. Ze groeit op bij haar moeder, Jeanne Groenendijk, die gedurende haar leven verschillende vriendjes heeft. Mado maakt het de mannen niet altijd even makkelijk, maar is nu al jaren op zoek naar één van die vriendjes: “Ik was altijd heel kritisch op de vriendjes van mijn moeder. Ik heb er dan ook veel het huis uitgejaagd... Zo was er eens een man die bij mijn moeder had geslapen. De volgende ochtend vond ik een onderbroek, en die heb ik toen verstopt. Toen heeft die man zich als Julius Caesar in een deken gewikkeld op zoek naar die onderbroek, haha! Ook Egbert Hoornveld bleef niet helemaal gespaard hoor, al was hij een van de weinige vriendjes die ik wél duldde. Naar hem ben ik dan ook op zoek!”

Egbert en Jeanne krijgen een relatie rond 1975 en Mado maakt hem heel bewust mee: “Ik was toen een jaar of elf. Egbert was een knappe man en heel creatief. Hij was vormgever en heeft zelfs een lettertype ontworpen! Hij had een rode Austin Morris 1100. Met zo’n teak knop voor de versnellingspook. Ik herinner me nog goed dat hij de mooiste bloemen voor mijn moeder plukte. Hij moet gek op haar geweest zijn. Hun favoriete bezigheid samen was poldertochten maken in de wijk Mariahoeve. Ik ging dan ook weleens mee om slootje te springen. De trein komt er nog langs! Ik denk er dan nog altijd aan...”

Uiteindelijk gaan Jeanne en Egbert uit elkaar. Wanneer Mado recentelijk aan het opruimen is, wordt ze herinnerd aan een bijzondere afspraak tussen de twee: “In de vakantie na hun relatie heeft mijn moeder twee poppen gekocht. Ze gaf het meisjespopje aan hem en zij heeft het jongenspopje zelf gehouden. Ze spraken met elkaar af dat ze, als ze op hun 50^e nog alleen zouden zijn, de poppen weer samen zouden brengen. Mijn moeder is inmiddels overleden. Ik kende het verhaal wel en ik heb ook naar Egbert gezocht toen zij nog leefde. Maar nu vond ik dat poppetje weer met een vastgeplakt geeltje: ‘Deze is voor Egbert Hoornveld’ en toen dacht ik: ‘Ik moet hem vinden!’ Mijn moeder heeft Egbert nog erg gemist in haar latere leven. Dat wil ik hem heel graag vertellen.”

aanknopingspunten:
* ex-vriend van haar moeder: Egbert Hoornveld
* geboren in 1941
* zijn bijnaam was Eggie
* hij had een relatie met Jeanne Groenendijk
* hij was vormgever van beroep
* werkte in Amsterdam en mogelijk bij Elsevier
* zat van 1962 tot 1966 op de Koninklijke Academie voor Beeldende Kunsten
* had een rode Austin Morris 1100, met een teak knop voor de versnellingspook
* hij was heel blond en ongeveer 1.74m. lang
* zijn zusje was Jopie Hoornveld
* hun vader was Jochum Hoornveld
* Jochum zat bij apostolisch genootschap
* laatst bekende adres van Egbert: Riouwstraat in Den Haag in de jaren 70