Buurmeisje Ria Erwich

Helaas leeft Ria niet meer. Dat horen we van haar zus Tonnie. Zij vindt het heel bijzonder om al deze herinneringen aan haar jong gestorven moeder te horen: "Deze verhalen over mijn moeder ken ik helemaal niet!". Het hele gesprek is te horen in de fragmenten hieronder.

Het verhaal
Mimi groeit op bij haar oom en tante in Utrecht. Haar vader is kort voor de oorlog overleden en haar moeder kan niet voor haar zorgen. Tot 1944 blijven de scholen in Utrecht open en elke dag wandelt Mimi samen met buurmeisje Ria Erwich naar school: “Tijdens de oorlog mocht je niet alleen over straat, dus liepen wij altijd samen. We zaten allebei op de Athoniusschool. Ria was een jaar ouder dan ik en ik keek best wel tegen haar op. Zij riep dan altijd: ‘Rennen! Anders valt er een bom op je hoofd!’ en dan rende ik zo hard mogelijk! Ik weet niet of we nou echt bang waren voor die bommen of dat ze me een beetje zat uit te dagen eigenlijk. Dat zat denk ik wel in haar! Ze was minder gehoorzaam dan ik. Ze was een ondeugend meisje!”

Mimi denkt nog vaak aan Ria, maar vooral Ria’s moeder is haar goed bijgebleven: “Ria had een ontzettend lieve moeder! Die ben ik nooit vergeten. Van haar kregen we altijd een puntzakje warme gepofte erwtjes mee voor onderweg. Maar ik herinner me vooral een wandeling die ik met haar maakte. We liepen met zijn tweetjes van Oog in Al het platteland op. Ze wilde weten of ik het erg vond dat mijn vader dood was. Ik vond dat zo’n aparte vraag! Dat had nog nooit iemand aan mij gevraagd! En kort nadat gesprek ging ze zelf dood... Ze wilde denk ik via mij weten hoe het voor haar kinderen zou zijn.”

Mimi is altijd aan de familie Erwich blijven denken, maar heeft pas op haar 84^e besloten om te zoeken: "Ik denk dat ik altijd bang ben geweest voor wat ik aan zou treffen als de zoektocht opgelost wordt. Ria is aan het eind van de oorlog naar Den Haag verhuisd. Maar de familie was opeens weg! Ik heb ze nooit meer gezien. Mijn zoon zei meteen dat Erwich misschien wel een Joodse naam is... Ik zou het vreselijk vinden als er iets ergs gebeurd is. Ik hoop dat ze daadwerkelijk naar Den Haag zijn gegaan! Destijds had de familie Erwich als enige in de buurt een huis zonder vitrage met wat wilde struiken in de voortuin. Ik heb als herinnering aan de familie daarom zelf precies zo’n huis en voortuin genomen! Ik wil mijn herinneringen aan Ria's moeder graag met Ria delen...”

Aanknopingspunten:
* vriendin Maria Odilia Johanna Genoveva (roepnaam: Ria) Erwich
* is geboren rond 1936
​* woonde rond 1943/44 in de Chopinstraat in Utrechtse wijk Oog in Al
* deed op 20-10-1943 haar communie
* zat op de Antoniusschool in de JP Coenstraat in Utrecht
* Ria’s moeder is jong gestorven, in 1944
* vader hertrouwde kort daarna
* er waren nog meer kinderen in het gezin
* de familie Erwich had een huis zonder vitrage en met wilde struiken in de voortuin
* vermoedelijk is het gezin rond 1944 verhuisd naar Den Haag
* mogelijk was de familie Erwich Joods
* Ria was een wat ondeugend meisje met zwart haar en een brilletje