'eerste moeder' Metje Eilert

Metje Eilert meldt zich bij ons! Ze vindt het fijn dat Myrna haar zoekt en komt aan de lijn: “Ik zie jou nog zo voor me, want ik heb ook nog foto’s van jou uit die tijd!” Beluister de fragmenten hieronder voor het hele verhaal.

Het verhaal
Myrna wordt na haar geboorte in 1969 naar het Toevluchtsoord in Groningen gebracht. Haar biologische moeder kan niet voor haar zorgen en laat haar in het ziekenhuis achter. Als Myrna vijftig jaar later teruggaat naar het Toevluchtsoord doet ze een bijzondere ontdekking: “Ik ben na veertien maanden geadopteerd en bij mijn adoptie is er een boekje meegegeven aan mijn ouders. In dat boekje staat een foto van mij met een vrouw. Voor mij was dit gewoon een begeleidster, totdat ik haar naam ontdekte: Metje Eilert. Zij was de enige die boekjes meegaf aan ‘haar kinderen'! Zo noemde ze ons ook. Zij heeft het eerste jaar van mijn leven als een moeder voor me gezorgd. Ik heb heel lang gedacht dat ik niet belangrijk was voor mijn biologische moeder, maar het blijkt dat er ook in die tijd mensen begaan waren met me…”

Myrna wil Metje graag spreken, maar de medewerkster kan haar niet verder helpen. Als Myrna later het nieuws deelt met haar vriendinnen, lijken ze al snel een spoor te vinden: “Ineens zei een vriendin dat ze haar gevonden had. Ik kon het niet geloven! Maar Metje bleek kort te zien te zijn in een tv-programma. Die aflevering heb ik inmiddels al vaak bekeken! De naam kreeg ineens een gezicht. Metje had donker haar en een blozend gezichtje. Ze vertelde dat ze van al ‘haar kinderen’ een foto op de schouw had staan. Mijn foto staat daar dus ook! Zij is degene die mij op de rit heeft gebracht. Hoe kan het dat ik haar niet ken?”

En dat is niet de enige vraag waar Myrna mee rondloopt: “Ik heb mijn dossier van het ziekenhuis en Toevluchtsoord ontvangen, waarin staat dat het toen niet goed met me ging. Het adopteren is ook een paar keer niet gelukt. Ik vraag me af hoe dat komt… Ik heb zoveel vragen. Zou Metje zich mij herinneren? Hoe was ik als kindje? Hoe ging het er daar aan toe? Toen Metje zei: ‘mijn kinderen’, maakte dat iets los bij mij. Ik heb een ontzettend fijne jeugd gehad en later ook mijn biologische moeder terug mogen vinden, maar ik wil heel graag het begin van mijn leven afsluiten. Dat zou mij veel rust geven. Ook al wordt dat in deze coronatijd lastig, het liefst zou ik haar willen zien en een knuffel geven.”

Aanknopingspunten:
* Metje Eilert
* nu in de zeventig of tachtig
* ze was begeleidster bij Toevluchtsoord aan het Martinikerkhof te Groningen
* dat was ze in ieder geval in 1969
* mogelijk heeft ze destijds ook in de buurt van het Toevluchtsoord gewoond
* ze had donker lang haar en een spits gezicht
* ze is in 2013 in het programma ‘De Wandeling’ op tv geweest (KRO-NCRV)
* dat was in de aflevering: tweeling onbekend
* de mannen (tweeling) die Metje ontmoet hebben waren: Erik Hulsegge en Peter Anema
* Erik Hulsegge werkt(e) voor RTV Noord als journalist
* Metje zou van al de kinderen zie ze begeleid heeft een foto op de schouw hebben staan
* ze gaf aan alle adoptieouders ook een boekje met foto’s