Gevonden: jeugdvriendin Coby
- Nieuws
- Gevonden: jeugdvriendin Coby
“Ik vind het heel ontroerend dat Irene me heeft gezocht.”
Na de uitzending krijgen we een tip binnen, nota bene van de groepsleidster van Coby uit het kindertehuis in Naarden. We krijgen een telefoonnummer en bellen Coby op. Ze vindt het erg leuk dat ze gezocht wordt, maar is bang dat ze emotioneel wordt als ze over haar verleden praat. Gelukkig komt ze tóch naar de studio. Als ze binnenloopt, roept Irene het uit: “Coby! Je bent niets veranderd!” Sommige herinneringen zijn vervaagd. Coby’s man blijkt geen Karel te heten, maar Jacob. “Dat moet vast mijn dubbelleven zijn geweest,” grapt Coby. “Die humor heb ik nog steeds hoor, die hou ik erin.” Ondanks enige verwarring herinneren beide vriendinnen zich de warme vriendschap van toen. Na de uitzending praten de vriendinnen bij en is het als vanouds.
Het verhaal
Irene leert Cobie kennen tijdens hun gezamenlijke opleiding in Utrecht en later Soest. Allebei willen ze kinderleidster worden. Cobie woont op dat moment zelf in een kindertehuis in Bussum. Daar komt Irene achter wanneer ze eens na schooltijd met Cobie mee naar huis gaat. Daar zijn ineens allemaal andere kinderen. Irene weet wel dat Cobie geboren moet zijn in Amsterdam. “We spraken er nooit over. Haar biologische ouders kwamen uit Amsterdam en konden niet voor haar zorgen. Maar ik heb er verder ook nooit naar gevraagd.” Irene herinnert zich Cobie als een gezellige vriendin met wie ze veel tijd heeft doorgebracht vóórdat Irene zelf naar de grote stad trok om daadwerkelijk kinderleidster te worden. Irene woont indertijd in Hilversum. Zij gaat met haar mobylette naar school. Na schooltijd gaan ze dan vaak naar Cobie thuis in Bussum. Maar Cobie komt ook vaak mee naar Hilversum, achterop de mobylette. Of ze pakken de trein. “We konden zo ongelooflijk veel lachen met z’n tweeën. Om de domste dingen.”
Irene wordt uiteindelijk kinderleidster in een kindertehuis in Amsterdam en later gezinscoach. Ze denkt dan aan Cobie, het meisje dat ze notabene leerde kennen in zo’n tehuis. Hoe zou het met haar zijn? Maar het leven in Amsterdam vraagt alle aandacht van Irene en voor ze het weet is ze nu bijna 50 jaar verder. Zou Cobie ook nog wel eens aan haar gedacht hebben?