Evergreens

Johnny Cash in Folsom Prison: hoe wreder de teksten, hoe luider het gejoel

foto: ANP
  1. Nieuwschevron right
  2. Johnny Cash in Folsom Prison: hoe wreder de teksten, hoe luider het gejoel

13 januari 1968. Johnny Cash staat op het punt om zijn imago als outlaw voorgoed bij te schroeven. En hoe kan dat beter dan met een concert in de beruchtste gevangenis van Californië?

"Als Johnny Cash dadelijk opkomt, gaat hij zeggen 'Hello, I'm Johnny Cash'", deelt country-dj en gastheer Hugh Cherry het gevangenenpubliek mede. "Als hij zijn naam gezegd heeft, en dat wordt opgenomen, dán reageren jullie. Dus niet als hij het podium opkomt. Verwelkom hem pas als hij zijn naam gezegd heeft."

Zo gezegd, zo gedaan.

Johnny Cash komt om 9:40 uur het podium op in de centrale hal van Folsom Prison, gaat in stilte zitten, zegt 'Hello, I'm Johnny Cash', en het honderdtal inmates gaat uit hun dak. Legendarischer kan een livealbum niet beginnen.

Om deze inhoud te tonen moet je toestemming geven voor social media cookies.

Folsom Prison

Folsom Prison is geen onbekende plek voor Johnny Cash. Niet dat hij er ooit vastzat, maar in 1953 schreef hij een lied over de beruchte gevangenis. Tijdens zijn diensttijd voor de Amerikaanse luchtmacht bekeek hij samen met zijn eenheid de film 'Inside The Walls Of Folsom Prison', en die film inspireerde hem om een lied te schrijven over het leven in Folsom Prison. Een voorbijrazende stoomtrein heeft de geur van vrijheid voor een gevangene, die voor het leven geketend is aan een cel in de gevangenis. Hij schoot in Reno een man dood, gewoon om 'm te zien sterven. Dat Cash nooit in de bak is geweest, mag duidelijk zijn: er is in de verste verte geen spoorlijn bij Folsom Prison. Cash' strafblad bevat hier en daar een boete voor ongeoorloofd bloemen plukken, en zeker niet het neerschieten van mannen.

Desondanks werkt Cash succesvol aan zijn imago als outlaw. 'Folsom Prison Blues' werd Cash' eerste top 10-hit in Amerika. Een reeks aan nummer 1-hits volgde, zoals 'Walk The Line', 'Don't Take Your Guns To Town' en 'Ring of Fire'. In de jaren '60 temperde het succes van Johnny Cash, die steeds meer afhankelijk werd van drugs en alcohol. Dat verandert als hij in 1967 een nieuwe producer toegewezen krijgt, Bob Johnston, die een stuk assertiever blijkt dan zijn voorgangers. Cash voelde bij hem de mogelijkheid om te vragen of een gevangenisconcert tot de mogelijkheden behoort. Johnston twijfelde geen moment, belde naar Folsom Prison en kreeg gelijk toezegging voor een concert van de countryheld.

Repeteren met Reagan

En dus checken op 10 januari 1968 Johnny Cash en zijn vrouw June Carter in bij het El Rancho-motel in Sacramento, in de buurt van Folsom. Ze worden later vergezeld door zijn band The Tennessee Tree, gitarist Carl Perkins en zanggroep The Statler Brothers. Ook vader Ray Cash en dominee Floyd Gressett, die in gesprek was met de gevangenen van Folsom Prison en het concert mogelijk maakte, zijn aanwezig in het motel. De muzikanten repeteren erop los - normaal deden ze dat nooit - en bij de repetities is zelfs Ronald Reagan, toen nog gouverneur van Californië, aanwezig. Eén van de liedjes waar Cash op oefent, is Greystone Chapel, geschreven door Glen Sherley. Hij was één van de gevangenen in Folsom Prison en dat Cash zijn liedje speelde, kwam als een totale verrassing voor Sherley.

Om deze inhoud te tonen moet je toestemming geven voor social media cookies.

Op 13 januari is het dan zover. Er staan twee optredens door Johnny Cash gepland in de gevangenis, een ochtendshow om 9:40 uur en 's middags nog een extra concert, om een extra opname op tape te hebben. Gastheer Hugh Cherry jut het publiek op, Carl Perkins en The Statler Brothers verzorgen een kort voorprogramma en dan verschijnt Cash op het podium. Hij opent met 'Folsom Prison Blues', door de inmates verwelkomd met luid gejuich. In zijn speellijst staan nog meer liedjes over het gevangenisleven, zoals 'I Got Stripes' en '25 Minutes to Go'. Hoe vervaarlijker de teksten, hoe luider het gejoel van de gevangenen. Op 'Cocaine Blues' lijkt de diepe baritonstem van Cash nog iets luider over het publiek te resoneren. "Early one morning, while making the rounds / I took a shot of cocaine, and I shot my woman down". Er zit ongetwijfeld iemand in de zaal voor wie die tekst herkenbaar is.

San Quentin

En dat is meteen wat 'At Folsom Prison' zo bijzonder maakt. Een krantenadvertentie voor het album meldt niet voor niets dat 'sommigen 'm alleen al kopen om het publiek te horen'. Een livealbum opgenomen in een gevangenis was in die tijd ongekend. Het album was dé hit van de zomer van '68 en aan het eind van het seizoen was ie al meer dan 500.000 keer over de toonbank gegaan. Het succes van 'At Folsom Prison' bracht nieuw leven in de carrière van Cash, en het jaar erop maakte hij opnieuw een gevangenisplaat, ditmaal in de gevangenis van San Quentin. 'A Boy Named Sue' werd daar opgenomen en werd een wereldwijde hit.

Om deze inhoud te tonen moet je toestemming geven voor social media cookies.

Later bezocht Johnny Cash de gevangenis van Stockholm, waar hij het album 'På Österåker' opnam. Voor een tv-uitzending ging hij ook langs in de staatsgevangenis van Tennessee. Cash bracht af en toe ook een gewoon livealbum uit, bijvoorbeeld van shows in Madison Square Garden of in Praag, maar die werden geen van allen zo'n succes als zijn gevangenisshows.

NPO Radio 5 Evergreen Top 1000

Wat zijn de allermooiste evergreens ooit gemaakt volgens de luisteraars van NPO Radio 5? De Evergreen Top 1000 is dé jaarlijkse lijst van NPO Radio 5 met klassiekers uit alle muziekdecennia.

De Evergreen Top 1000 wordt jaarlijks in november uitgezonden op NPO Radio 5.

BEKIJK DE LIJST